De vakantie kan beginnen

Tuut tuut tuut....om 6.00u gaat de wekker. Roel is er gelukkig snel bij en dus hoop ik dat onze kleine meid hem niet heeft gehoord en nog even verder slaapt. Helaas....ik ben goed en wel met mijn dikke teen uit bed of ze staat al naast me. "Goedemorgen, yes we gaan op vakantie". Ook goedemorgen!.

Nadat we ons hebben gewassen en aangekleed, gaan we naar beneden om de broodjes te smeren voor onderweg, eten we ons zelf een broodje en drinken we nog een kopje thee. Roel zet de laatste spullen in de auto, Ylva tut en prut nog een beetje, ik ruim de laatste spullen op, de deuren worden nog een keer gecontroleerd en om 7.15u zijn we dan klaar voor vertrek. De planning was 7.00u, maar rekening houdend met het Limburgs halfuurtje en het feit dat ik vaker te laat dan op tijd ben, hebben we het goed gedaan. De vakantie kan beginnen.....

Om 9.40u rijden we ons op de autobahn A1 richting Bremen, net boven Münster, al in de 1ste file. Het is aanschuiven geblazen en al snel vernemen we via de radio dat dit een file is van meer dan 15km en dat de vertragingen kan oplopen tot meer dan een uur!. Even zakt ons de moed in de shoenen, maar we hebben 'navi Roel' aan boord en dus wordt er besloten om een andere route te nemen.
Ons meisje op de achterbank baalt als een sterker. We hebben nl afgesproken dat zij na de eerste bakkie-/plaspauze een dvd mag gaan kijken en door deze verandering van route kan dit nog wel even duren. Ze probeert het nog door te zeggen dat ze heel erg naar het toilet moet, waardoor we even moeten stoppen, maar daar trappen we natuurlijk niet in....dit is geen officiële stop.

Via diverse lokale wegen omzeilen we deze file en draaien we tegen 11.10u opnieuw de A1 op. Tijd voor een bakkie en dus stoppen we bij de eerste raststätte die we tegenkomen. Bij het oprijden van deze rasstätte krijg ik flashbacks van de tijd dat ik nog met mijn ouders op vakantie ging. Parkeerplaatsen vol met auto's waar allemaal mensen half kreupel uitkruipen om vervolgens een kopje koffie uit de zelf meegebrachte thermoskan te drinken, snel plassen en weer door. Één klein verschil met 40 jaar geleden......het aantal 'sleurhutten'. Vroeger krioelde het van de caravans en nu zijn het voor het grootste gedeelte volgepropte auto's (incl. die van ons zelf) en campers.
Wij gaan even naar binnen om een bakkie te doen (ik ben mijn thermos vergeten) en krijgen daar van onze princes een verassing. Een eigen geschreven gedicht.....wat een schatje is het toch.

Rond 12.10u vervolgen we onze weg en mag ons meisje eindelijk haar dvd opzetten. Gelukkig heeft ze haar koptelefoon bij zich en hoeven we dus niet de hele tijd mee te luisteren. Hoewel....geregeld horen we van op de achterbank geschater lach en/of zingt ze luidkeels mee.

Na tweeënhalf uur bijna continue file te hebben gereden, wordt het rond 14.45u tijd voor bakkie no:2. Deze keer stoppen we bij Rasthaus Holmmoor-Ost ten noorden van Hamburg. Gelukkig is het hier niet druk.....wel dus. En ook hier staat file, niet alleen voor de kassa maar uiteraard ook voor het toilet....grrrr. Nadat we in beide rijen zijn aangesloten en ons bakkie hebben genuttigd, kunnen we om 15.30u weer op weg voor de laatste 257km.

Ondertussen is het 19.00u, zijn we 122km opgeschoten en passeren we eindelijk de grens van Denemarken. Lang leve Zwarte Zaterdag en als kers op de taart ook nog eens een extra grenscontrolle (alleen al hier hebben we meer dan een uur staan aanschuiven).
Omdat we nu nog 125 km moeten rijden voordat we op de plaats van bestemming zijn, besluiten we voor de laatste keer even aan de kant te gaan om iets te eten en te drinken. Mijn macaroni moet maar wachten tot morgen of een ander moment.

Gelukkig schieten de laatste 125km wel op en draaien we via een landweg vol hobbels en bobbels om 21.05u het erf op van 'Hvidpilen Apartments'. De eerste aanblik is niet 'wauw' maar we wachten af en laten ons verassen. Op het bord bij de ingang zien we dat appartement 6 (Roel) voor ons is en de eigenaar begroet ons hartelijk. Hij brengt ons naar ons appartement en legt wat kleine dingen aan de deur uit.
Bij binnenkomst wordt hetgeen ik al vermoedde bij het oprijden van het erf werkelijkheid. "Wat eine kroam....". De muren zijn kil en kaal, de bank geschikt voor in een studentenhuis maar je kunt er op zitten, de badkamer mag je eigenlijk geen badkamer noemen maar het kan erger (hebben we ook al meegemaakt), het lijkt schoon maar toch besluit ik om eerst even overal te vegen en er met een sopje overheen te gaan (gelukkig heb ik schoonmaakspullen bij me). Nadat dit is gebeurt
brengen we onze spullen naar binnen en settelen ons.

Ylva krijgt van dit alles gelukkig niet veel mee en vind het helemaal geweldig hier. Ze heeft nl. ontdekt dat er kleine konijntjes en poesjes (jeh poesjes...) zijn die je mag vastpakken en knuffelen en dat is natuurlijk super. Ze is meteen vertrokken.
Daarna skypt ze nog even met bomma en bompa om door te geven dat we veilig en wel zijn aangekomen.

Het was me het dagje wel. We zijn in totaal een kleine 14 uur onderweg geweest voor een reis die we (onder normale omstandigheden) in 9 uur (incl. pauzes) hadden kunnen doen. Ylva heeft het goed gedaan.....lang leve de dvd speler, i-pad en nintendo. Waar is de tijd gebleven dat de we ons op de achterbank moesten vermaken met lezen, cassette bandjes afspelen, "ik zie ik zie wat jij niet ziet" spelletjes etc.?.

En nu even lekker als een student op de bank hangen met een theetje. Morgen gaan we naar Legoland in Billund. Ik ben heel benieuwd.

Godnat, sov godt og kaerligt Antoinette, Roel en Ylva xxx...