Rustig aan ....

Ondanks dat we vanmorgen wat langer hadden kunnen slapen, is dat er niet van gekomen. Ons meisje was al vroeg wakker en lag heen en weer te draaien in haar bed en dat kraakte. Gevolg: iedereen wakker.
We zijn dan ook maar opgestaan, hebben ons gewassen en aangekleed en zijn toen op het gemak gaan ontbijten. Het voordeel van het optijd ontbijten was dat het nog rustig was want het was heel druk in het hotel met allemaal Arsenal fans die gisteren naar een wedstrijd waren geweest en nu gelukkig nog lagen te slapen.

Na het ontbijt zijn we terug naar de kamer gegaan, hebben onze koffers en andere spullen ingepakt en de bedden afgetrokken. Omdat we behoorlijk wat spullen hebben, besluit Ylva voor bellgirl (ze wil deze vakantie extra zakgeld verdienen... :-)) te gaan spelen. Ze haalt beneden in de lobby de grote kar waar we vervolgens alles op kunnen zetten en dan naar beneden en naar de auto kunnen brengen.
Om 10.15u checken we uit en kunnen we onze reis vervolgen. We hoeven vandaag niet zoveel kilometers en kunnen dus heel rustig aan doen.

We rijden via de E39 in de richting van Haugesund. We passeren de Byfjorden en Mastrafjord middels tunnels (resp. 5,6km & 4,4km). Deze tunnels waren weer een andere gewaarwording als de voorgaande omdat je duidelijk merkte dat je eerst behoorlijk bergaf ging (in de 2e zelfs 8%) en daarna weer bergop.
Daarna komen we bij de Boknafjord. Deze is iets te groot om met een tunnel 'over te steken' en dus moeten we de veerpont nemen. En wat voor een veerpont, deze is nog groter dan die van gisteren. Hier kunnen zeker 300 auto's/vrachtwagens op en bestaat uit 2 parkeerlagen. Waanzinnig.... Het kost een paar kronen maar dan heb je ook wat.

We steken het Boknafjord over en komen tegen 11.25u bij Arsvågen weer aan land. Van hieruit rijden we verder door een mooi en zeer wisselend landschap. Aan de ene kant ruige rotsen, aan de andere kant de naaldboom bossen afgewisseld met prachtige meren.

Het klokje tikt al ver na twaalven en dus wordt het tijd voor een korte stop. We stoppen bij 'Aksdal Centre' om daar bij de lokale bakkerszaak een bakkie te doen met een lokale lekkernij, die we ons goed laten smaken.

We vervolgen daarna onze weg en gaan bij Haugesund verder in de richting van Kyrping (onze eindbestemming van vandaag). Onderweg zien we prachtige landschap taferelen en passeren we een gigantisch booreiland. Ook komen we langs een plaatselijke Trollenwinkel en kunnen het natuurlijk niet nalaten om hier even te stoppen. Ze hebben er hele leuke en we laten ons de verschillen uitleggen. En voor wie denkt 'dan zullen ze er ook wel gekocht hebben'. 'Nee, we hebben de verleiding nog kunnen weerstaan' :-).

De volgende 'grote' plaats (voor zover je van groot mag spreken) waar we komen, is Etne. Hier stoppen we even bij de supermarkt om wat inkopen voor het eten van vanavond en morgenvroeg te doen. We kijken er op het gemakje eens rond en schrikken van de prijzen. Weeral vragen we ons af 'verdienen de Noren nu zoveel of waar betalen ze het van?'. En snappen nu ook dat er zo weinig restaurants (m.u. in de grote steden) zijn. De Noren moeten in café's of restaurants zoveel voor de drank betalen dat ze thuis drinken en dan kost het al genoeg. Alles is hier duur; ze hebben hier een hele hoge levensstandaard daar zijn we nu wel achter.

Rond 15.15u bereiken we Kyrping en hebben we onze camping snel gevonden (is niet zo heel moeilijk als het plaatsje bestaat uit de camping). Bijna hadden we het niet gehaald omdat een plaatselijke idioot een beetje hard om de bocht kwam en ons bijna frontaal pakte.
Vannacht slapen we in een hutje op een camping.
Bij het oprijden van de camping en het zien van de hutjes, wordt ons meisje helemaal enthousiast. Ze was achterin een beetje ingekakt wat ik me ook wel kan voorstellen. Voor ons is natuur mooi, maar voor pré-pubers is dat een ander verhaal. "Wauw....dat ziet er leuk uit en moeten jullie het uitzicht zien voor zover dat te zien is door de mist". Vol trots en plezier doet ze de rondleiding.

Als we ons verblijf voor vannacht een beetje hebben ingericht, maken we een rondje over de camping en lopen ook even naar het aangrenzend haventje. Hier 'spelen' we het spelletjes 'red de reddingsboei met een vishengel'. Ik wilde nl. een mooi plaatje schieten met deze boei en toen viel deze naar beneden in het water en dreigde naar de Skåneviktfjord af te drijven en dat hebben we moeten voorkomen. Gelukkig vond ons meisje een vishengel en zo hebben we de boei kunnen redden....pffff.

Als we naar de omgeving en het uitzicht kijken, dan zijn we het er ons over eens dat Noorwegen een prachtig land is. Het weer is hier alleen de grote spelbreker. Hadden we bij wat we gisteren en vandaag gezien hebben een strak blauwe lucht gehad, dan was het buitengewoon....
Helaas is het ook vandaag niet droog gebleven wat het allemaal een stuk droeviger maakt.

Terug in ons hutje gaan we koken. We eten vandaag het lievelingsgerecht van onze prinses (ze kijkt er al een hele week naar uit), nl. penne met spinazie. Terwijl we er van genieten kijken we naar de wegwedstrijd wielrennen tijdens de Olympische spelen. Helaas laten de Nederlanders het vandaag een beetje afweten en dus zetten we onze hoop op Greg van Avermaet (handig als je op twee paarden kunt wedden