Prachtig weer en een adembenemende dag

We hebben vannacht als een roos geslapen en worden gewekt door de wekker. Deze hebben we gisterenavond uit voorzorg gezet omdat we vandaag een beetje op tijd uit de veren wilden. Er is nl. mooi weer voorspelt en daar willen we optimaal gebruik van maken (als het doorgaat tenminste). Nadat we een beetje op aarde zijn, kijken we eerst naar wat Ranomi heeft gemaakt. Helaas nog geen bericht hierover :-(. Maar gelukkig niet veel later een berichtje van onze vaste reportster Jolanda. Helaas ze heeft het niet gehaald en is 6e geworden....balen. Dit jaar geen Nederlandse medailles bij het zwemmen, jammer.

Nadat we deze teleurstelling hebben laten bezinken, gaan we over tot de orde van de dag: opstaan, kijken of het regent (oef....het is droog) wassen, aankleden en het ontbijt klaar maken. Dit laatste wordt door ons meisje gedaan in het keukentje waar ze zojuist ook al de vogeltjes heeft gevoerd. Het ontbijtje smaakt ons goed en het uitzicht dat we daarbij hebben is geweldig. De mist is nl. al uit het dal opgetrokken en dus kijken we uit over de Geirangerfjord. Ook zien we dat de geplande cruiseboot voor vandaag, 'Mein Schiff 5', al heeft aangemeerd. Wat een joekel, niet normaal er kunnen 2500 passagiers op. Als we klaar zijn met ontbijten, ruimen we op en maken ons klaar voor vertrek.

Om 9.10u rijden we van het erf af in de richting van waar we gisteren zijn gekomen. We willen deze weg nog eens afleggen maar dan nu met droog weer en misschien in de loop van de ochtend/middag zelfs zon. Als eerste stoppen we bij 'Flydalsjuvet', het uitkijkpunt van waaruit je over de Geirangerfjord uitkijkt. We hebben geluk dat het zicht vanaf hier al helder is en we dus mooi over Geiranger en de fjord kunnen uitkijken. Dit uitkijkpunt wordt ook gebruikt om de foto's voor de kalender te maken en dat willen we heel graag geloven.

Daarna vervolgen we de haarspeldbochtenweg verder naar boven en stoppen zeer geregeld om kiekjes te schieten en te filmen. Inmiddels is het zonnetjes al lichtjes beginnen te schijnen, het belooft dus eindelijk eens een mooie dag (qua weer) te worden. Na tig stops komen we weer aan bij 'Djupvasshytta', hier hebben we vandaag div. mogelijkheden: 1. we slaan linksaf richting de 'Dalsniba', 2. we gaan in het café-restaurant een bakkie doen, 3. we rijden rechtdoor een stukje richting Grotli en Odda. We gaan voor optie 3. Het weer begint steeds beter te worden en dus genieten we volop van al het natuurschoon dat we zien. Adembenemend.

Na een tijdje maken we rechtsomkeer en rijden terug richting 'Djupvasshytta'. Als we hier aankomen stellen we ons hardop de vraag: " is het verstandig om naar boven te rijden?" Het is nl. daarboven nog steeds mistig en je ziet 'Dalsniba' niet eens liggen, hetgeen dus ook betekent dat je niet tot in het dal kunt kijken. We besluiten om het niet te doen omdat dit dan 'geld uitgeven om niks te zien' is en daar hebben we geen zin in. Dan wordt het dus een bakkie doen waarbij ik me al verheug op de carrotcake. Er staan een paar bussen wat betekent dat het druk is maar dat mag de pret niet drukken. Binnen gaat ons de pret snel over het café-restaurant is vandaag nl. alleen maar geopend voor gezelschappen en niet voor boerenpummels zoals wij. Dus geen bakkie en geen carrotcake.....het moet niet gekker worden. Maar het is droog en het zonnetje schijnt en dus kunnen we vandaag alles aan.
We maken bij het naastgelegen meer een paar leuke kiekjes en rijden daarna verder teug door naar beneden.

Onderweg stoppen we nog een aantal keren, oa. om samen met ons meisje over het water te lopen en in de sneeuw spelen. Dit vind ze geweldig en je ziet haar dan ook helemaal genieten. Als we weer helemaal tot in het dal zijn afgedaald, rijden we door het centrum door naar de 'Ornevegen' oftewel de 'Adelaarsweg'. We rijden deze spiraalsgewijze weg naar boven tot de uitkijkplaats 'Ørnesvingen. Van hieruit heb je een nauwelijks te overtreffen uitzicht in vogelperspectief (vandaar ook de naam Adelaarsweg :-)) over de Geirangerfjord. Wauw....

We rijden daarna weer terug naar beneden en parkeren de auto in het centrum bij de supermarkt. Hier kun je gratis parkeren en dat is altijd fijn. Daarna lopen we het winkelstraatje in, waar het vandaag behoorlijk wat drukker is dan gisteren, op zoek naar een plekje waar we kunnen gaan zitten en een bakkie doen. Dit vinden we bij 'café Olle' waar we lekker zittend in het zonnetje kunnen genieten van ons bakkie en een 'svele' (een lokale pannekoek), onze zelf meegebrachte boterham en ondertussen ook kunnen gaffelen naar iedereen die voorbij komt.

Als we alles op hebben en voor de time being uitgegaffelt zijn, lopen we richting de 'Strofoss' waterval die, zoals ik gisteren al zei, als een adder door Geiranger loopt. We lopen er vandaag opnieuw langs naar boven maar stoppen nu geregeld om te genieten van al dat geweld, want geloof me het is een geweld waarmee deze waterval naar beneden komt. Prachtig en tegelijkertijd niet te bevatten hoe krachtig water kan zijn. Er wordt niet voor niets gezegd dat water vijand no:1 van de mens is, nou dat geloof ik graag als je dit ziet.

Nadat we helemaal tot boven zijn gelopen, lopen we ook weer langs de waterval terug naar beneden. Beneden aangekomen begeven we ons langzaam naar de plek waar we moeten inchecken voor de 'Geiranger fjordencruise'. Hier aangekomen zien we dat we niet alleen zijn, het wordt dus dringen, duwen en trekken voor een goed plekje op de boot. We hebben geluk (of gewoon goed uitgekiend) dat net daar waar wij staan de brug aan land wordt gebracht om in te stappen, we zijn dus één van de eersten.
We zoeken ons een plekje voor op het dek en wachten, zittend in het zonnetje op het moment van vertrek.

Klokslag 14.30u vaart de boot het haventje uit. Eerst voorbij die joekel van een cruiseboot die we nu eens goed en van dichtbij kunnen bekijken, jeetje wat is dit massaal. Daarna varen we door de fjord in de richting van de '7-Sisters', een waterval die gevormd wordt door 7 watervallen naast elkaar en die een valhoogte heeft van 250mtr. "Mamma dat is zoveel als 10 banen zwemmen achterelkaar". Niet veel verder zijn we de 'Bruidssluier van Geiranger' waterval. Deze heeft een valdiepte van 450mtr., waanzinnig!. Het hele zicht gedurende deze tocht is WAANZINNIG, ADEMBENEMEND EN SPECTACULAIR. Niet normaal hoe massief en reuze die gebergten zijn. Als je er zo dicht aan voorbij vaart en je kijkt er langs omhoog, dan zie en besef je pas hoe nietig wij zijn. Ons meisje zit naast ons te kijken en/of hangt over boord, ze is onder de indruk en kijkt haar ogen uit.
Terwijl we deze tocht maken schijnt het zonnetje lekker op ons neer en desondanks is het fris. We beseffen dat we vandaag het 100ste geluk hebben met het weer. Had het geregend en/of was het bewolkt geweest, dan was je dood gegaan van de kou en had je niets gezien. Eindelijk is het geluk eens aan onze zijde :-).
Om 16.00u varen we helemaal onder de indruk van al hetgeen we gezien hebben terug de haven binnen. Op de boot hebben we besloten, omdat het helemaal is opengetrokken, dat we toch nog terug rijden naar 'Dalsniba'. De kans is nl. groot dat deze 'vrij' ligt en we dus kunnen kijken tot in het dal. We gokken het erop.

We proberen de boot zo snel mogelijk te verlaten om geen tijd te verliezen en lopen in een rap tempo naar de auto. Voor dat we instappen doen we nog vlug een paar boodschappen voor het avondeten zodat we hier straks niet meer voor terug hoeven te komen. Daarna rijden we met gepaste snelheid voor de 3e keer die kant uit. Hopelijk is 3x scheepsrecht. Als we bij 'Djupvasshytta' aankomen, zien we dat de 'Dalsniba' vrij is (we kunnen nl. het plateau zien) en dus rijden we nadat we toll betaald hebben, naar boven.

De weg naar boven is spectaculair en adembenemend. Laat staan hetgeen we zien als we eenmaal helemaal boven op de top zijn. We bevinden ons dan op 1500mtr. hoogte en zijn op het hoogste Europeese fjorduitkijkpunt vanaf een weg.
Het uitzicht is 100% en dus kunnen we helemaal tot in het dal bij Geiranger kijken. WAANZINNIG en ADEMBENEMEND!. Ons meisje weet niet waar ze kijken moet en is niet alleen onder de indruk van het uitzicht maar ook van alle steenmannetjes die er gebouwd zijn. "Mamma ik wil hier ook een steenmannetje maken". "Dat doen we schat" en dus gaan we op zoek naar de geschikte plek (want hij mag niet zomaar overal staan van de juffrouw) en de geschikte stenen. Als we die gevonden hebben, beginnen we te bouwen en we maken hem compleet met oogjes en al. Het resultaat mag er wezen al zeggen we het zelf en we zijn er trots op.

Hierboven zijn ook nog een aantal sneeuwvlaktes en ondanks dat we het ontzettend koud hebben, wil ons meisje hier toch nog even naartoe. "Ik wil nog even in de sneeuw spelen". Omdat ze vandaag ook weer zo goed heeft mee gehobbeld zonder te zeuren, laten we haar dat dan ook maar even doen en lopen naar zo'n vlakte. Hier houden we een klein sneeuwballen gevecht en bouwen daarna nog een steenmannetje in de sneeuw. Dan is het de hoogste tijd om te gaan.

We zoeken onze auto op en dalen daarna langzaam terug af naar beneden. Eerst tot 'Djupvasshytta' en daarna verder tot in Geiranger. En terwijl Roel en ik in stilte op ons in laten werken wat we vandaag allemaal gezien hebben, zit ons meisje achter in de auto een heel rollenspel met de playmobil op te voeren.......heerlijk :-).

Om 19.25u draaien we het erf van 'Lunheim' weer op en 'bin ich zwa verdig wie een communiejeske'. Als we boven zijn begin ik gelijk met koken want anders krijg ik de moed niet meer opgebracht. Vanavond wordt het spaghetti met verse groenten en smek. Het duurt even voordat de groenten gesneden zijn, maar daarna gaat het snel. In de tussentijd komt Jan onze huisbaas nog even kijken en vragen hoe onze dag is geweest. We hebben honger en dus vallen we aan als wolven en het smaakt ons zeer goed ook vanavond weer. Daarna ruimen we op en wassen we af.

Als dit alles gebeurt is, heeft ons meisje een verassing voor ons (omdat ze blij is dat ze mee op vakantie is mogen gaan en we zo'n mooie reis maken). Ze heeft in ons zithoekje een romantisch diner voor twee voorbereid met chips die dienst moeten doen als nacho's. Als we aangeven dat we dit heel lief vinden maar net gegeten hebben, is dit geen probleem zij helpt ons wel met alles op te eten :-).

We wassen ons en onder het genot van een theetje genieten we nog een keer na van deze dag aan de hand van de foto's. Eindelijk hadden we zon en eindelijk hebben we Noorwegen gezien zoals we het graag wilden zien en waarom we naar hier gekomen zijn. Het was in 2 woorden: ADEMBENEMEND MOOI!.

Vandaag was in alle opzichten een fantastische dag. We hopen dat dit het keerpunt is van onze vakantie en dat er de komende 2 weken nog heel veel van deze dagen komen.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...