Onze laatste dag in Noorwegen

We hebben vannacht wederom goed geslapen en het enige verschil met gisteren als we de gordijnen opendoen is dat vandaag het zonnetje volop schijnt. Op ons gemakje wassen we ons en kleden ons aan en gaan dan naar beneden voor het ontbijt. Voor de laatste keer genieten van het uitgebreide ontbijtbuffet want de komende dagen zal dit anders zijn. Er is gisterenavond een hele grote groep Nederlanders aangekomen en die hebben al allemaal ontbeten en dat is te merken ook. Er heerst enige chaos in het restaurant en het lijkt wel of er een bulldozer over het buffet is heen gereden. We laten ons hierdoor niet uit het veld slaan en zoeken ons lekkere dingen uit om te eten. Ons meisje bakt nog wat wafeltjes voor onderweg, dus omkomen van de honger gaan we niet.

Na het ontbijt nemen we ons de 'bellboy-car' mee naar boven zodat we alle spulletjes er in één keer kunnen opzetten en we (lees: Roel en Ylva) niet tig x hoeven lopen met alles. Daar is het hier nl. veel te groot voor. Terug op de kamer pak ik de koffers weer in, maak een klein tasje voor vanavond (we moeten er morgenvroeg nl. zo vroeg uit om de boot te halen dat we niet met de koffers willen gaan slepen), Roel zoekt de andere spullen bijelkaar, ons meisje helpt mee de bedden aftrekken, de spullen worden naar beneden gebracht, de auto wordt ingeruimd (alles past er nog steeds in maar net wordt wel steeds krapper ), we checken uit en om 10.30 precies volgens planning zijn we klaar voor vertrek.

We verlaten Sandefjord en vervolgen onze weg via de E18 richting Kristiansand. Als we een dik uur aan het rijden zijn, verlaten we de E18 en buigen af naar 'Kragerø' ook wel de 'parel' van de zuidkust genoemd. De weg er naartoe is prachtig, we rijden langs mooie meertjes en gigantische rotspartijen. Kragerø zelf is een pittoresk stadje met smalle straatjes en witte houten huizen. Net een sprookjesdorp met gezellige cafétjes en restaurantjes langs het water. We zoeken een plekje voor de auto dat redelijk snel gevonden is tegen een top-tarief (er was niks anders en bij ons zou ik dat nooit betaald hebben per uur) en wandelen daarna op ons gemakje een uurtje door het stadje. Tot onze verbazing komen we daar een Playmobil winkeltje tegen en daar hebben ze toch mooie dingen. Ons meisje weet niet hoe ze het heeft en heeft meteen een paar dingen gezien die ze graag wil hebben, oa de cruiseboot die ze ziet staan en waarvan ze er zoveel heeft gezien deze vakantie. "Mamma mag ik die hebben?. Die vind ik echt stoer". We zien onze geest al kruipen en hebben echt geen idee waar we die grote doos nog moeten duwen. We vragen aan de verkoper of deze boot typisch is voor Noorwegen of dat deze op andere plaatsen ook te krijgen is. De verkoper is heel eerlijk en zegt dat hij én bij ons (lees: Bel/Ned) te krijgen is én daarom nog goedkoper is. Dan is de keuze snel gemaakt, het wordt wachten tot thuis. "Heb je al iets moois om aan Sinterklaas of de Kerstman te vragen.
Het is ondertussen tijd voor een bakkie en dus zoeken we een restaurantje op. Als we echter de prijs zien voor een gewone (zwarte) koffie/thee (36NOK) vinden we dat er net iets over. Dan nog maar even wachten.

De auto wordt opgezocht en we rijden terug naar de E18 waar we onze weg vervolgen. In Gjerstad zien we langs de snelweg een truckstop en besluiten om daar even te stoppen en een bakkie en voor ons meisje (hoe kan het ook anders) een ijsje te doen. Als de innerlijke mens zijn 'shot' cafeïne binnen heeft, rijden we verder.

Bij het plaatsje Akland draaien we opnieuw van de E18 af; deze keer om richting Risør te rijden. De smalle slingerweg er naartoe is wederom adembenemend mooi met meren en rotsgesteente. Risør wordt ook wel de 'parel' van de Rivièra genoemd. De stralend witte patriciërswoningen liggen in een hoefijzervorm om de haven heen wat een heel mooi beeld geeft. We parkeren onze auto bij de haven en maken een tourke door het stadje met de benenwagen. Graag hadden we ook een bezoek gebracht aan de 'Heilige Geestkerk', één van de mooiste barokke kerken van Noorwegen, maar we hebben ze niet kunnen vinden (misschien ook niet goed genoeg gezocht).
Terug bij de auto halen we de koelbox (nou ja koel) te voorschijn, zetten ons op een bankje bij het water en maken een picknick met alles wat we nog over hebben. Gezellig en nog lekker ook :-).

Tegen 15.15u rijden we terug naar de E18 en zetten nu definitief koers richting Kristiansand. We hebben deze twee plaatsjes nog mooi meegepikt en nog even kunnen genieten van het geweldige landschap. Nu wordt het helaas echt tijd om terug richting de haven, de veerboot (wat heb ik er zin in, niet dus) en dus thuis te gaan. Nog 1 nachtje en dan verlaten we Noorwegen, het land dat veel bij ons heeft losgemaakt. Enerzijds de schoonheid van de natuur die heel veel herinneringen aan onze reis naar Australië en Nieuw Zeeland boven haalde en voor Roel voelde als thuiskomen en anderzijds het weer waar we (lees: ik) tegenop hebben gezien, dat voor stress heeft gezorgd op een gegeven moment, waardoor we mooie dingen niet (optimaal) hebben gezien maar dat ook voor mooie momenten heeft gezorgd.

Om 16.40u komen we in Kristiansand aan. We weten nog precies de weg dus hoeven niet te zoeken naar het hotel. Gelukkig (voor mij) kunnen we onze auto op dezelfde plek parkeren als vorige keer. We nemen de twee tasjes die we hebben klaargemaakt en checken in. We krijgen helaas niet dezelfde kamer als vorige keer maar gelukkig wel op dezelfde gang.
Nadat we onze spulletjes in de kamer hebben gezet lopen we naar beneden en gaan we nog even het centrum van Kristiansand in. Ik wil nog even bij de apotheek waar we de eerste dag onze eerste aankoop (muggenspul) hebben gedaan, "stikkpille mot sjøsyk" halen (het cirkeltje is dan rond...1ste en laatste aankoop). Ik heb nl. geen zin in een herhaling van de heenreis en heel eerlijk 'ik zie ertegen op'. Daarna slenteren we door de winkelstraat en gaan nog even bij de haven kijken. Ons meisje heeft nog wat Noorse kronen over en die branden haar natuurlijk in haar beursje. Daarom wil ze graag nog iets gaan kopen in het winkeltje met souveniertjes. "Je kunt het ook bewaren voor morgen op de boot". "Nee, want als ze daar niks hebben". "Nou vooruit dan". Samen met haar ga ik naar het winkeltje en eer ze daar wat gevonden heeft. Alles is natuurlijk te duur en het einde van het liedje is dat mamma weer mag bijleggen :-). Ah ja, ze heeft het verdiend want ze heeft het heel goed gedaan deze vakantie.

Ondertussen loopt het tegen 18.30u en beginnen we toch wel honger te krijgen. We zoeken 'Egon' op, het restaurant naast ons hotel dat we ook in andere plaatsen hebben zien liggen maar niet naartoe zijn geweest en dus nu hier nog willen uitproberen. We kiezen alle drie een ander gerechtje en het smaakt ons goed. Het toetje gaan we ons halen bij de Mc Donalds (hebben hier met z'n 3-en een toetje voor de prijs van 1 in het restaurant) en al terug slenterend naar onze kamer eten we dit op.

Terug op onze kamer douchen we ons en daarna wil ons meisje nog even met bomma en bompa skypen. Dan is het bedtijd, ze is moe "en morgen moeten we vroeg op". Wij gaan nog even naar beneden naar de lobby en drinken ons een theetje. Ook skypen we nog even met Leon, Jetje en onze Driekes, wat zullen we blij zijn als we hem weer live kunne knuffelen.

Onze laatste dag in Noorwegen zit er bijna op. Morgen maken we de oversteek terug richting huis. Laten we hopen dat deze iets rustiger dan de heenreis verloopt.
Nog 1 theetje en dan gaan we slapen, ook wij moeten morgenvroeg vroeg uit de veren.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...