Regen, regen en nog eens regen ....

We worden vanmorgen gewekt met de woorden "ahhh....ik heb als een roosje geslapen". Dat is nog eens wakker worden :-).
Als we vervolgens de gordijnen openen om te kijken wat het weer doet, zijn we minder vrolijk....het regent. Met frisse tegenzin staan we op, wassen ons en kleden ons aan.

Als we zitten te genieten (je moet iets) van het uitgebreide ontbijt en de zen muziek op de achtergrond (ik werd er helemaal kriegelig van) gebeurt opeens een wonder. Het is gestopt met regen en tussen de grijze wolken door probeert de zon door te dringen. En geloof het of niet maar we zien voor het eerst sinds een week weer stukjes blauw. Zouden we dan toch nog geluk krijgen?

Na het ontbijt pakken we onze koffers en andere spullen terug in, trekken de bedden af en om 10.10u checken we uit. "Dag Hotel Kinsarvik we zijn blij dat we hier vannacht mochten slapen...".

Voordat we in de auto stappen wandelen we nog even door het plaatsje, schieten wat plaatjes en genieten van het feit dat het droog is.
Dit laatste is van korte duur helaas want nadat we door de 1ste tunnel van vandaag zijn gereden, regent het alweer :-(. Het was ook te mooi om waar te zijn.

We reizen vandaag door naar Flåm, maar voordat het zover is maken we eerst een zijsprong naar de noordkant van de Hardangervidda om daar naar de Vøringfoss waterval te gaan kijken. Om deze waterval te bereiken rijden we door een prachtig landschap van fjorden en canyons waar ook vandaag helaas weinig van te zien is vanwege het slechte (lees: regen) weer. We passeren ook weer diverse tunnels, maar vlak voordat we bij de waterval zijn, gaan we door de Dalbergtunnel en dat is wel een heel bijzondere. Deze tunnel draait n.l als een kurkentrekker naar boven. Dus in de berg draai je als in een parkeergarage naar boven. Een heel bijzondere gewaarwording.

Even nadat we de tunnel verlaten hebben, zien we de 'Vøringfoss waterval' al voor ons opduiken. De Vøringfoss is de bekendste waterval van Noorwegen en heeft een valdiepte van 182 mtr. We parkeren de auto en lopen als eerste naar een plateau waar we de Vøringfoss en een naast gelegen waterval naar beneden kunnen zien stromen. Dit ziet er al heel indrukwekkend uit. Daarna besluiten we om te voet via de 'Vøringfos Bro' naar boven te lopen naar het Fossili hotel waarvandaan we boven op de waterval kunnen kijken. Helaas lukt deze wandeling te voet niet omdat er nog een kloof in de weg zet en dus moeten we terugkeren. Daarop besluiten we om via de bush bush naar een plateau van de waterval te lopen. De weg daar naartoe is al fantastisch, maar eenmaal bij het plateau aangekomen is het helemaal te gek. Het is gewoon waanzinnig om te zien met hoeveel 'geweld' het water hier naar beneden stroomt. In één woord GEWELDIG. We blijven hier dan ook eventjes zitten om te genieten. En ons meisje, ja die vind het helemaal te gek.
Het begint ondertussen weer wat harder te regen en dus lopen we terug naar de auto. Met de auto rijden we daarna naar boven naar het Fossli hotel. Van hieruit kunnen we de waterval van bovenaf zien neerstorten en ook dit is weer in één woord GEWELDIG.

Het loopt inmiddels tegen éénen en dus wordt het de hoogste tijd voor een bakkie. In de cafetaria van het Fossili hotel laten we ons dit, samen met een broodje en een stukje carrotcake goed smaken. Eenmaal buiten is het nog harder beginnen te regenen en dus zijn we blij als we in de auto kunnen stappen.
Dezelfde weg als we vanmorgen naar boven zijn gereden, moeten we nu weer terug. Helaas is de lucht nu nog dichter getrokken waardoor we, buiten de strepen op de weg, niks zien.

Om de Eidfjord 'over te steken' moeten we de Butunnnel en de Vallaviktunnel nemen en dit zijn twee heel bijzondere. Midden in deze tunnels bevind zich n.l. een rotonde!
Ylva (maar ook wij) weet niet wat ze ziet. "Een rotonde in een tunnel....wauw". "Pappa kunt u nog een rondje rijden want dit is echt heel gaaf". Vanuit de Vallaviktunnel rijden we de Hardangerbrug (1,6km) op die ons uiteindelijk weer op het vaste land brengt.

Via de E13 rijden we vervolgens naar het plaatsje Voss en maken hier even een tussenstop omdat we de regen beu zijn en de beentjes even willen strekken. We wandelen even door het opzicht niet zo spectaculaire stadje en nemen een kijkje bij het 'Fleischer's hotel'. Dit hotel ligt aan het Vangsvatnetmeer en ziet er uit als een paleis. Maar het bijzondere eraan is dat het is gebouwd van hout. Heel erg bijzonder en mooi om te zien.
Voordat we weer terug in de auto stappen, besluiten we om nog even een bakkie te gaan doen. Bij het oversteken van de straat heeft ons meisje het 1000ste geluk. Een auto wil achteruit in parkeren en ziet haar niet. Gelukkig geeft Roel zo'n harde gil dat de automobilist schrikt en stopt. Ylva staat helemaal te trillen en huilen, "mamma daar was ik bijna dood geweest". "Dat zouden bomma en bompa wel heel erg gevonden hebben". "Ja zij wel, wij gelukkig niet...muts".

We vervolgen onze weg door de regen in noordelijke richting en komen net buiten het plaatsje Voss langs de 'Tvindefoss waterval'. Dit is wederom een spectaculaire waterval die in de volksmond ook wel de 'bruidssluier' wordt genoemd. Reden van deze naam is de manier waarop de waterval in verscheidene trappen van de berghelling naar beneden stroomt. Dit is ook een populaire bezienswaardigheid, echter door het slechte weer is er nu helemaal niemand (elk nadeel heeft zijn voordeel :-)) en kan ik ze zonder mensen die in beeld staan of lopen, vastleggen. Op het moment dat we er zijn regent het zo hard dat Ylva niet wil uitstappen, "ik kan ze hier vanuit de auto ook goed zien". We kunnen dit begrijpen want zelf zijn we van die paar minuten ook helemaal nat geworden (enerzijds de regen en anderzijds de nevel van de waterval), maar achteraf is het wel jammer omdat ze er mooi alleen voor had kunnen gaan staan en het dan net had geleken alsof ze onder een hele grote douche stond.

Het is nu nog een klein uurtje rijden totdat we in Flåm zijn. Tussen de buien door zien we dat we in een hele mooi omgeving rijden, helaas kunnen we niks vastleggen. Hopelijk is het over twee dagen als we uit Flåm terugkomen en een gedeelte van deze route weer afleggen beter weer zodat we dan wat mooie plaatjes kunnen schieten.

Via de Gudvangatunnel (12km) en de Flenjatunnel (5km) bereiken we uiteindelijk om 17.30u Flåm. We rijden daar langs een camping en het regent op dat moment zo hard dat ik tegen Roel zeg "je zult daar nu op die camping staan, het is daar één drassige bende". Als we een klein stukje verder zijn, komen we er achter dat onze hostel ook op die camping gelegen is. Dat belooft.....
We melden ons bij de receptie en krijgen te horen dat ze ons geüpgraded hebben (moeten we wel voor betalen, zo blijkt) omdat we met zijn drieën zijn. We krijgen nu een kamer waar je normaal met z'n vieren kunt slapen. Zowel Ylva als ik zijn na het debakel van gisteren erg benieuwd. We krijgen onze sleutel en beddengoed (je moet hier zelf je bed opmaken) en rijden naar het huisje waarin onze kamer zich bevind. Van buiten ziet het er heel mooi en verzorgd uit en ook bij binnenkomst oogt het een heel stuk mooier en verzorgder als gisteren......gelukkig. Onze kamer blijkt qua grote mee te vallen en we hebben zelfs een eigen douche en wc. Dit laatste tot grote oplichting van ons meisje want die zag daar enorm tegenop. We brengen onze koffers naar binnen en richting ons kamertje een beetje in. En eerlijk is eerlijk maar het is best gezellig. En ik ben ook zo eerlijk om te zeggen dat wanneer je op deze locatie mooi weer hebt, het een prachtige en gezellige locatie is waar je heerlijk kunt buiten zitten. Helaas is dit laatste nu niet het geval.

Nadat we ons een beetje hebben opgefrist nemen we de benenwagen en lopen naar het centrum van Flåm, dit is niet zo heel ver en ondanks de regen goed te doen. Als eerste gaan we hier bij het station informeren naar de vertrektijden van de 'Flåmbaan'. Hiermee willen we morgen nl. gaan en omdat het nogal een geliefde attractie is, wordt ons geadviseerd om op voorhand een kaartje te regelen. Dit doen we dus dan maar. Daarna gaan we op zoek naar een restaurantje om een hapje te eten. Het is inmiddels 19.30u en we hebben honger.

Na het eten kijken we nog even rond in het centrum en lopen daarna terug naar onze kamer. Het is gestopt met regenen en waait nu heel hard. Echt jammer want het is echt een leuke locatie om buiten te zitten.
Ons meisje maakt zich bed klaar maar voordat ze erin duikt, skypt ze eerst nog even met bomma en bompa om haar verhaal te doen. Daarna skypen we nog met Leon en onze Driekes. We zijn blij om hem te zien, al snapt hij er zelf helemaal niks van. Hij herkent onze stemmen maar vind het raar om ons op het scherm te zien.

Het loopt inmiddels tegen tienen en dus de hoogste tijd voor ons meisje om naar bed te gaan. Wij gaan nog even, als studenten, in de gemeenschappelijke ruimte zitten met een theetje. Roel leest wat en ik typ mijn stukje.

Het is nu precies 00.00u en dus te hoogste tijd om te gaan slapen.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...