De natuur in al zijn facetten

Woensdag 10 Augustus

Vanmorgen worden we wederom gewekt door de hoorn van de Flåmbaan. Verschil met gisteren is dat we nu meteen uit de veren moeten. Over een uur en een kwartier vertrekt onze trein en dus is het even aanpoten.
Met bibberende knieën openen we de gordijnen, zou het zonnetje schijnen of regent het nog steeds. Er is warempel nog een verschil met gisteren.....het zonnetje schijnt zwakjes en er zijn blauwe vlekjes te zien. "Yes......we hebben de juiste beslissing genomen".
Met een goed gevoel staan we op, wassen ons en kleden ons aan, ontbijten en gaan om 8.00u met de benenwagen richting het spoorstation.

Onze trein staat al klaar en we zijn (gelukkig) niet alleen. Ook de bussen vol met Japanezen hebben vandaag de weg naar de Flåmbaan weer gevonden.
We kunnen/mogen instappen maar dat doen we niet. Nee, we gaan eerst nog even snel terug naar 'the mall of Norway'. Daar hebben we gisteren Ylva haar trui gekocht en we vinden hem zo leuk dat we besloten hebben om voor ons zelf ook eentje te halen.

Alle 3 gekleed in een 'Norway' trui (hoe fout is dit, maar boeien) kunnen we een plaatsje in de trein gaan opzoeken. We nemen een plekje bij een raam dat open kan omdat dat wat fijner is om plaatjes te schieten. Om 8.35u rijdt de trein onder luid getoeter het station uit en zijn we vertrokken voor wat ze noemen 'One of the world's most beautiful train journeys'........

De Flåmbaan loopt van onder in het Flåmdal bij de 'Aurlandsfjord' naar de 864mtr hoger gelegen Myrdal hoogvlakte. Het traject is slechts 20km lang, bevat 20 tunnels met een gezamenlijke lengte van 6km en een enkele reis duurt ongeveer een uur. Achttien van deze tunnels zijn met de hand uitgegraven en iedere meter vereiste van de spoorwegarbeiders van die tijd 1 maand hard werken. Tijdens de treinreis heb je een panoramauitzicht over het Noorse berglandschap. Rivieren banen hun weg door diepe ravijnen, watervallen klateren langs de rotswanden van steile, met sneeuw bedekte bergen en bergboerderijen klampen zich duizelingwekkend vast in diepe ravijnen. Prachtig!.
Tijdens de tocht stopt de trein 6x. Hiervan is 4x bij een station om passagiers te laten in/uit stappen, 1x om de tegemoet komende trein te laten passeren en 1x bij de 'Kjosfossen', en waterval met een vrije val van 93mtr.

Het is 10.40u als we weer het station van Flåm binnenrijden. We hebben, mede dankzij het weer (als we gisteren gegaan waren hadden we nauwelijks iets gezien), een waanzinnig mooie treinrit achter ons liggen. Wat een landschap waar we doorheen gereden zijn en dan de geschiedenis/het verhaal achter deze baan meegenomen, maakt het het nog mooier en specialer.

We lopen tevreden terug naar ons hostel. We hebben gisteren de juiste beslissing genomen....gelukkig :-).
Terug in de hostel ruimen we de laatste spulletjes op pakken onze koffers in en laden de auto. Alles past nog steeds ondanks de souveniertjes die we gisteren gekocht hebben. Is dat ff boffen :-).

We checken uit en gaan met de benenwagen nog even terug naar het centrum om in ons stamkroegje van de afgelopen dagen voor de laatste keer een bakkie met iets lekkers te doen. En terwijl we daar zitten komt een groep Chinezen binnen. Dacht ik dat Japanners erg waren....blijkbaar kan het nog erger. Met als grootste verschil dat de Jappaners hun eigen spullen nog opruimen, de Chinezen laten gewoon één grote puinzooi achter en vertrekken.

Als ons bakkie op is, is het voor ons ook de hoogste tijd om te gaan. Met ons meisje lopen we nog even langs het winkeltje waar ze gisteren haar rugzakje heeft gezien; deze krijgt ze van ons omdat ze het tot nu toe zo goed heeft gedaan. Ze is helemaal gelukkig (het kind krijgt ook nooit niks) en loopt dansend en haar eland knuffelend over straat.

Het is 12.00u en we vervolgen onze weg met als eindbestemming voor vandaag Lavik. "Dag Flåm we hebben hier (ondanks de regen van gisteren) 2 hele mooie dagen gehad. De hostel was super en ook het dorpscentrum was erg gezellig. We zouden hier zo kunnen leven. We gaan dan ook overwegen of we hier niet 'Nettekes Frietkot' kunnen openen met typische Belgische en Nederlands producten. Gegarandeerd succes en inkomsten verzekerd".

Nadat we de Flenjatunnel (5km) en de Gudvangatunnel (12km) opnieuw gepasseerd zijn, stoppen we nog even om te tanken. Dit is noodzakelijk omdat we vandaag door hele grote stukken niemandsland rijden en je zult dan stil vallen.
Via de E13 rijden we als eerste richting Vinje van waaruit we in noordelijke richting doorrijden naar de 'Sognefjord'. Het landschap dat we nu tegen komen is van totaal andere aard dan de afgelopen dagen. We rijden door een hoogvlakte, waar alles kaal is omdat we boven de boomgrens zitten en waar nog op heel veel plekken sneeuw ligt. Dit laatste is voor ons meisje natuurlijk geweldig. We stoppen dan ook om hier even van te genieten en doorheen te lopen. Als we verder rijden hebben we opeens tegenliggers, niet in de vorm van auto's maar een kudde schapen. Deze lopen zonder herder midden over de weg en weten van geen wijken. Hilarisch.....en Ylva, die ligt in een deuk.

Het is tegen tweeën en dus tijd voor een bakkie, alleen hier in dit niemandsland is nergens iets te vinden. Totdat er opeens een knus cafeetje boven op de berg opduikt. We besluiten te stoppen omdat het er van buiten heel gezellig en knus uitziet. Bij binnenkomst is het tegendeel waar. Niks gezellig, een koude kil ingerichte ruimte met twee uitbaters die nog te moe waren om uit hun ogen te kijken en waar je om te mogen plassen zelfs nog moet betalen. Het is dat we de koffie al besteld hadden, anders waren we weg geweest.

We rijden verder naar beneden en komen in het plaatsje Vik. Hier ligt de mooie staafkerk 'Hopperstad' die we natuurlijk even gaan bezichtigen. We parkeren de auto op de parkeerplaats onder aan de zijkant van de kerk en samen met ons meisje loop ik door het weiland naar boven (voor dit soort dingen is ze wel te vinden). Door het weiland omdat ik daar een punt heb gezien van waaraf ik een mooi plaatje denk te kunnen schieten. Als dat gelukt is klauteren we verder naar boven en nemen een kijkje in de kerk. Het is buitengewoon bijzonder om te zien. Zeker ook omdat het lijkt of het hout al een keer verbrand is geweest. Als we alles hebben bekeken en wat plaatjes hebben geschoten, lopen we dezelfde weg weer terug naar de auto. Als we verder rijden komen we langs de andere kant van de kerk en ontdekken dat daar de ingang, mét entree was. Oeps....dat hadden we even niet gezien.

Om 15.15u komen we dan aan in Vangsnes waar we met de pont de Sognefjore (grootste fjord van Noorwegen) gaan oversteken. Omdat het nog even wachten is totdat de pont er is, loop ik snel bij de locale supermarkt naar binnen om een paar broodjes (die ik dan kan smeren in de auto) te halen. Bij binnenkomst schrikt het oude vrouwtje dat achter de kassa zit wakker van de bel :-).
Ik geef door wat ik graag wil hebben en ze neemt er alle tijd voor. Zoveel zelfs dat Ylva op een gegeven moment komt aangerend "mamma kom snel de boot gaat vertrekken". Opeens schiet ze in actie.

De oversteek gaat sneller dan verwacht.
We hebben net ons broodje op als we alweer in Dragsvik van de pont afgaan. En geloof het of niet, het regent hier dat het giet. Het zou ook te mooi om waar te zijn, zijn geweest als we de hele dag zon gehad zouden hebben.
We vervolgen onze weg door natuur zoals we die langs de kust hebben gezien; rotsachtig en ruw. Met nog een goed uurtje te rijden tot ons hotel schieten we goed op. Maar dan......
Om 16.50u komen we bij de 'Høyangertunnel' en worden we tegen gehouden door een wegwerker. Deze vertelt ons dat ze in de tunnel aan het werken zijn en dat het verkeer in groepjes door de tunnel wordt geleid. Het volgende tijdstip dat een groepje mag gaan is 18.10u. We kunnen wachten of omrijden, maar dit laatste kost ons zeker tweeëneenhalf uur (we moeten dan nl helemaal terug naar waar we van de pont zijn afgekomen en van daaruit dan omhoog). Het wordt dus wachten in de stromende regen. Om de tijd te doden kijken we naar een aflevering van de Kampioenen en spelen een spelletje. De auto beslaat helemaal maar dat mag de pret niet drukken.

Klokslag 18.10u worden we door het convoi-autootje opgehaald en mogen we in kolonne door de 7km lange Høyangertunnel rijden. Overal zijn inderdaad mannen aan het werk, best bijzonder om te zien. Als we de tunnel uitrijden blijkt het aan deze kant van de berg nog harder te regenen dan waar we erin gingen. Ik word er moedeloos van. Het laatste uur van onze route leggen we dan ook in de regen af zonder dat we veel zien.

Om 19.10 rijden we dan eindelijk het plaatsje Lavik binnen en hebben we het 'Lavik Fjordhotel snel gevonden (was niet zo heel moeilijk want het plaatsje kent maar 1 straat :-)). Bij binnenkomst worden we welkom geheten door de Nederlandse eigenaren. Grappig want dat wisten we helemaal niet. Zij zijn 12 jaar geleden hier naartoe gekomen zonder van tevoren ooit in Noorwegen te zijn geweest. Ze werkten allebei in de horeca en wilden nu iets voor zichzelf. "Tja en dan ga je naar Noorwegen, logisch toch?". We worden ingecheckt en ons meisje kan niet wachten om de kamer te zien. Deze ziet er heel netjes, knus en gezellig uit. Net zoals alles hier in dit hotel heel netjes, knus en verzorgt uitziet.

We halen onze spullen uit de auto, verfrissen ons een beetje en gaan dan naar beneden om te eten. Het restaurant kijkt uit over de Sognefjord (net als onze kamer overigens). We bestellen ons een stoofpotje met gekookte aardappels en verse groenten. "Mamma dit zijn de aardappels van bomma en ze smaken heerlijk". Het smaakt inderdaad heerlijk.

Na afloop drinken we nog een bakkie en raken aan de praat met de eigenaar. We vragen hem naar het weer en hij verteld ons dat het hier al meer dan een maand regent en dat dit zeer uitzonderlijk is (daar zijn we vet mee).

We gaan terug naar onze kamer en maken ons meisje bedklaar. Zelf zetten we ons nog een theetje en gaan onder in de longe zitten.
We kijken terug op een dag die vanmorgen super is begonnen met zon en waar we hebben genoten van een prachtig landschap. De autorit die daarna volgde was ook zeker de moeite waard, jammer dat het op een gegeven moment weer is gaan regenen. Ik hoop echt dat het de komende dagen beter wordt, maar Vrees dat ik mijn zomer t-shirts onaangeraakt mee terug naar huis breng.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...