De Briksdalsbre in the rain

We hebben boven verwachting goed geslapen in ons hutje en werden pas om 8.30u wakker. Hoe kan dat nu? We hadden nl. verwacht gewekt te worden door de hoorn van het cruiseschip dat om 8.00u zou aankomen, maar dit heeft duidelijk verstek laten gaan. Jammer want dit was de uitgelezen kans geweest om zo'n kolos te komen zien aanvaren. Pech.

Omdat het vannacht flink is afgekoeld in ons hutje steken we ons lekker het kacheltje aan. Kleden ons aan, gaan ons wassen in de gezamenlijke ruimtes en maken daarna een ontbijtje klaar in ons hutje. Hiervan genieten we met uitzicht op de 'Oldvika baai' terwijl het buiten zachtjes regent.

Tegen 10.00u zijn we klaar, pakken onze spulletjes en vertrekken richting de 'Briksdalsbre' (bre = gletsjer) die aan de westzijde ligt van de 'Nigardsbre'. De 'Nigardsbre' op zijn beurt is gelegen aan de zuidzijde van de 'Jostedalsbre'. En de 'Jostedalsbre' is de grootste gletsjer van Noorwegen en het Europeese vasteland.
De weg er naartoe is, ondanks de regen, heel erg mooi en voert ons aan de ene zijde langs het prachtig groen-blauw gekleurde 'Oldevatn meer' en aan de andere zijde langs prachtige weide- en berglandschappen met diverse watervallen. De gletsjer zien we al van ver voor ons opdoemen hetgeen een prachtig zicht is.

Rond 10.45u bereiken we de parkeerplaats en het cafetaria van waaruit we verder richting de gletsjertong kunnen. We twijfelen of we niet eerst even een bakkie doen, maar omdat het op dit moment niet hard regent besluiten we om naar boven te gaan. Dit doen we uiteraard met de benenwagen hetgeen niet voor iedereen het geval is. Je kunt je nl. ook met een soort golfkarretje naar boven laten brengen. Je hoeft dan enkel en alleen het laatste stukje tot aan de voet te lopen. Ons meisje vond zo'n karretje wel stoer en kreeg meteen herinneringen aan de vakantie met bomma en bompa, maar we gingen dit toch niet doen. Regen of geen regen we gaan te voet.

De weg naar boven is prachtig en we zien wat de gletsjer in de loop der jaren met het landschap heeft gedaan. Daar waar we nu lopen, kon dat zo'n 150 jaar geleden nog niet omdat de gletsjer toen dit gebied nog bestreek. De hele route naar boven voert langs de gletsjerrivier, die eigenlijk één grote schuimende waterval is.
Na zo'n driekwartier lopen bereiken we de tong van de gletsjer en het gletsjermeer. Dit is prachtig om te zien en adembenemend en roept herinneringen op vanuit Nieuw Zeeland waar we toen over de 'Foxgletsjer' hebben gelopen. We lopen zover als we kunnen en mogen langs het meer om zo kort mogelijk bij de tong te komen. Ylva vind het fantastisch en amuseert zich in de tussentijd met 'over het water lopen' en stenen in het meer gooien. Helaas laat het weer het niet toe (het is ondertussen nog harder gaan regenen) om hier een tijdje rustig te gaan zitten en te genieten.

De wandeling naar beneden gaat iets sneller dan naar boven. We vermaken ons aan de mensen in de golfkarretjes die daar als verzopen katten inzitten. Eenmaal beneden is het dan eindelijk tijd voor een bakkie en een (zelf meegenomen) boterham. Dat smaakt en we warmen weer een beetje op want we hadden het vooral aan de handen heel koud gekregen. Na ons bakkie neuzen we nog even in het souvenierswinkeltje en gaan daarna terug naar de auto.

De terugweg geeft een heel ander beeld dan vanmorgen. Alles is nl. dichtgetrokken
en er is weinig tot niets te zien. Halverwege, bij Aberg, draaien we naar rechts. Van hieruit kun je nl. naar de 'Brenndalsbreen' wandelen. Bij het bestuderen van de kaart blijkt echter dat dit 4 uur lopen (heen en terug) is; dat gaan we dus mooi niet doen. Als het droog was en de zon scheen was dit een ander verhaal, maar nu.
Beneden in het dorp stoppen we nog even bij 'Skogstad' , de indoorzaak van Noorwegen en rijden daarna terug naar ons hutje.

In ons hutje drinken we een lekker bakkie, kijken we naar het geklater van de regen in de baai, spelen we een spelletje, lezen de laatste nieuwsfeitjes over de Olympische spelen, verfrissen ons en gaan vervolgens een hapje eten in hetzelfde tentje (er is ook niks anders) als gisteren. Ik heb nog heel even overwogen om in ons hutje te koken, maar dat ziet er zo schrabber uit dat ik dat toch maar niet ga doen.

Na het eten keren we terug, nemen een douchke, maken ons bed klaar, Ylva en Roel spelen een spelletje (die één foetelt nog harder dan de ander en ik moet af en toe als scheidsrechter optreden), we drinken een theetje, kijken de foto's terug van vandaag en evalueren de dag.

Conclusie:
Ondanks het regen weer (het heeft vandaag zoals voorspelt de hele dag geregend) was het een hele mooie en indrukwekkende tocht die we gemaakt hebben.

Voor morgen voorspellen ze nog erger weer dan vandaag, laten we hopen dat het niet uitkomt.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...