Onze tweede dag Oslo: Hop on - Hop off

Vannacht was (voor mij althans) een kort nachtje. Om 8.00u zijn we opgestaan, hebben ons gewassen en aangekleed en zijn daarna naar beneden gegaan om te ontbijten. We willen nl. op tijd ontbijten omdat we om 9.30u op weg willen zijn richting de bus.
Gelukkig is het rustiger als gisteren waardoor we meer op het gemak kunnen eten en het ons laten smaken. Na het ontbijt gaan we terug naar boven, pakken onze spullen bijelkaar, sturen een appje naar Ylva's hartsvriendinetje Ziva omdat die jarig is, doen nog snel een sanitaire stop en om klokslag 9.30u staan we in de hal, klaar voor vertrek.

We gaan vandaag, ik zou bijna zeggen traditiegetrouw, Hop on- Hop off'en door Oslo. De eerste bus vertrekt om 10.00u en die willen we graag halen. Omdat het nog een eindje lopen is tot bij halte 3 (in tegenstelling tot andere plaatsen waar je bij elke opstap kaartjes kunt kopen, kun je hier alleen kaartjes kopen bij halte 3....om het makkelijk te maken) vertrekken we dan ook optijd. Het is nog rustig in Olslo-city, de stad is nog aan het ontwaken van het uitgaansleven van gisterenavond. Daarnaast worden er op diverse pleintjes overal druk kraampjes opgebouwd voor, zo horen we naderhand, één van de nationale feestdagen die vandaag is.

Precies op tijd zijn we bij halte 3 en kopen onze kaartjes. Niet lang daarna komt de bus en die zit al stjok en stjok vol. Dit gaat gezellig worden. De kaartjes verkoper legt uit dat we beter de weg kunnen oversteken en bij halte 1 kunnen gaan staan. Daar komt dadelijk nl een nieuwe bus en daar kunnen we dan in. Zo gezegd, zo gedaan.

Na een kleine 5 minuutjes komt de bus, ook deze zit stjokie vol. Vreemd.... Als de buschauffeur aangeeft dat hij geen plek heeft (ja dat hadden we al gezien) en we maar op de volgende bus moeten wachten (die normaal gezien over een half uurtje komt) begint de irritatiegraad bij ons en andere toeristen die staan te wachten, langszaam te stijgen. Terwijl het stoom uit onze oren nog aan het wegdampen is, komt er gelukkig al een nieuwe bus die nog enkele plekjes vrij heeft.

Het is uiteindelijk 10.30u als we zijn vertrokken. Als 'haringen in een ton' zitten we in de bus die helemaal gesloten is en sjeezen door het centrum. Dit is echt niet leuk en zeker niet wat we gewend zijn van de 'Hop on-Hop off'. Het is één grote chaos. We besluiten dan ook om bij het 'Fram-/KonTiki -/ Maritime museum' (halte no: 8) uit te stappen en even een luchtje te scheppen in de hoop dat de bus die over een half uurtje hier voorbij komt minder vol zit.
We wandelen een beetje door het haventje en bewonderen de vuurtoren die gemaakt is van allemaal materialen die zijn aangespoeld. Erg mooi om te zien.

Na een half uurtje pikken we de route weer op en hebben geluk, d.w.z. de bus zit op enkele plaatsjes na helemaal vol maar is wel open en dat is al een hele vooruitgang omdat het nu minder benauwend lijkt en is.
We vervolgen de route langs 'het Viking Ship Museum', 'Norwegain Museum of Cultural History' en komen vervolgens bij 'Aker Brygge'. Hier komen we erachter waar het 'probleem' van deze ochtend bij de 'Hop on - Hop of' ligt. Er liggen 3 joekels van cruiseschepen in de haven (met voornamelijk alleen maar Amerikanen) en het grootste gedeelte van de passagiers heeft bij de schepen de 'HoHo' gepakt om zo op een snelle manier de stad te zien. Er staat nl. hier nog steeds een hele rij met mensen die mee willen en (wederom) geen plek krijgen omdat de bussen stjok vol zitten. Dit leidt zelfs tot heftige en (voor ons toch) lachwekkende discussies. Na een kleine 10 minuutjes over en weer bekvechten kunnen we onze route weer vervolgen.

Omdat we nu een mooi plekje boven- en achterin de bus hebben waar we goed kunnen zien en kiekjes schieten, besluiten we om de hele tour rond te gaan en aan de hand daarvan te kijken waar we nog willen uitstappen. We komen voorbij: het 'Nobel Peace Center' ( hier wordt jaarlijks in november de Nobelprijs uitgereikt), 'Akerhus Castle & Ford', 'Oslo Cruiseterminal', 'Oslo Opera House' (Hier hadden we wel willen uitstappen omdat het nogal een apart / bijzonder gebouw is. Het ligt nl. voor een groot gedeelte in of onder de zee, waarbij het schuin op-/aflopende dak een eye catcher is. Het dak is bedekt met wit marmer en graniet dat doet lijken op ijs. Zo lijkt het op een gletsjer die uit de Oslofjord oprijst. Je kunt het dak beklimmen en hebt dan een mooi uitzicht over de Oslofjord. Maar vandaag mocht er helaas niemand het dak op omdat er een concert gegeven werd en de toegang was afgesloten. Jammer...), 'Oslo Central Station', 'Karl Johans Gate' ( dé winkelstraat van Oslo die uitkomt bij het Koninklijk Paleis), 'the National Theatre', 'the Parlement', 'Hegdehaugen' (een hele mooi wijk met nostalgische huizen) en het 'Vigeland-parc' (beeldenpark dat we gisteren al hebben bezocht en wat zijn wij blij want vandaag is het er lett. en fig. zwart van de mensen en kun je er over de koppen lopen).

Na het Vigelandpark komen we op het gedeelte van de route die we al gedaan hebben, maar besluiten te blijven zitten totdat we weer bij 'Aker Brygge' zijn. Hier stappen we uit (we zijn inmiddels ook moe gezeten) en gaan met de benenwagen verder. We lopen door 'Aker Brygge'; een oude scheepswerf die omgebouwd / getransformeerd is tot een moderne wijk en uitgaansgebied. Oude en nieuwe architectuur zijn hier op een mooi manier verenigd. Een lust voor het oog om doorheen te lopen, maar ook een wijk waar 'zien en gezien worden' van toepassing is.

Van Aker Brygge lopen we door naar de haven waar een groot feest aan de gang is. We zijn er niet kunnen achter komen welk feest het precies is geweest, maar het leek op het bevrijdingsfestival en passar malang ineen. Ons meisje heeft er haar ogen uitgekeken en mee gedanst op de lokale muziek.

Van de haven zijn we daarna doorgelopen naar het centrum. Het was ondertussen 14.45u en dus de hoogste tijd voor een bakkie. Hiervoor zijn we ook vandaag weer doorgelopen naar 'Deli da Luca'. De Latte met donut heeft ons daar gisteren zo goed gesmaakt dat we die vandaag ook weer willen :-). Het is vandaag alleen iets drukker dan gisteren op de 'Karel Johan Gate' en dus ook op ons terrasje. Toch lukt het ons (mede dankzij de oplettendheid van onze kleine meid) om hetzelfde plekje als gisteren te veroveren. Op ons gemakje drinken we hier ons bakkie (of 2) en gaffelen wat naar de mensen, want er komen wat verschillende types voorbij.

We beginnen wat in te kakken en daarom besluiten we om verder te gaan. We moeten nog op zoek naar Wicki (die we hebben gevonden :-)), ons meisje wil nog iets extra's/speciaals kopen voor Siebe ("tja mamma voor mijn vriendje wil ik wel wat speciaals meenemen)want voor de (zwem)vriendjes heeft ze het al bijelkaar en ook wij willen nog even kijken voor wat herinneringen. Als dit gelukt is, zetten we koers richting ons hotel. We zijn moe geslenterd en willen ons nog even opfrissen voordat we gaan eten. Dit hadden we eigenlijk in het centrum willen doen, maar door alle drukte daar is het onmogelijk om te reserveren en we hebben geen zin om straks een uur in de rij te gaan staan om ergens binnen te komen en te mogen eten. Daarom willen we kijken of we in de buurt van ons hotel kunnen eten. Daar ligt 'A/G Schous Bruggeri' , een pleintje met diverse restaurantjes en cafétjes.

Tegen 17.00u zijn we terug in ons hotel en (zo blijkt) net optijd om de Nederlandse handbalvrouwen te zijn spelen om de 3e/4e plaats. Helaas is het hun niet gelukt om brons te halen en zijn ze 4e geworden. Jammer :-(.
We rusten een beetje uit want we merken dat de afgelopen 2 dagen toch wel in de benen zijn gaan zitten. Vooral bij ons meisje want die heeft toch maar dapper mee gestapt. Samen kijken we naar een aflevering van FC de Kampioenen en ze ligt in een deuk. De "pijn aan de voetjes" is alweer snel vergeten :-).

Het is gelukt om een tafeltje te reserveren bij 'Jacob Aall Brasserie&Bar' en omdat we daar om 19.00u hebben afgesproken is het tegen 18.30u de hoogste tijd dat we ons gaan opfrissen/douchen en "netjes maken" (zoals ons meisje dat zo mooi zegt). Het wordt een haast klus, maar we redden het (vraag niet hoe.....) en klokslag zeven uur lopen we het restaurant binnen. We krijgen een gezellig plekje op de bank bij het raam.

Terwijl we wachten op het eten evalueren we de afgelopen twee dagen. Oslo is een stad met verschillende gezichten. Aan de ene kant heb je de guurdere wijken en aan de andere kant de statige, nostalgische huizen. Wat verder opviel is dat de huizen hier overwegend van beton zijn en niet van hout. De bevolking is heel divers en er is toch wel wat ogenschijnlijke armoede in de vorm van bedelaars en zwervers die je te pas en te onpas aanspreken, de prullenbakken afstruinen en/of ziet liggen in portieken. Ondanks dat er in Oslo 650.00 mensen wonen en er dagelijks 100.000-en mensen op bezoek zijn (lees: toeristen), heerst er een bepaalde rust en is er geen gejaagdheid zoals je dat wel eens kunt zien in steden. Dat is prettig om te ervaren.

Als we lekker hebben gegeten en naar buiten lopen ontdekken we dat het regent. Na 7 dagen hebben we (eindelijk) weer eens regen; dat is fijn voor de auto (spoelt deze ook weer eens schoon) en de plantjes. We lopen snel terug naar het hotel om onze parapluutjes te gaan halen. Ons 'toetje' willen we nl. gaan drinken bij Starbucks. Na 2 dagen hebben we er eindelijk eentje ontdekt in Olslo en Roel wil daar graag een bakkie gaan doen. Natuurlijk gunnen wij vrouwen hem dat en dus gaan we nog even op weg. Hij ligt nl. in de stationshal (tenminste deze is nog open) en dat is in het centrum en dus weer een eindje lopen, maar dat mag de pret niet drukken.

Om 21.30u zijn we terug op ons kamertje en is ons meisje (ondanks dat ze zelf wat anders beweert) stikkapot. Ze maakt zich dan ook bedklaar en wij stoppen haar daarna onder. Ze heeft het de afgelopen twee dagen weer super gedaan en we zijn trots. Zelf gaan we nog even onder in de lobby met een theetje zitten, naar de finale van het vrouwenhandbal kijken en typen.

Het waren twee mooie dagen in Oslo. Morgen reizen we weer verder naar de laatste halte (Kristiaanszand niet meegerekend) van onze reis, Sandefjord. Ik weet één iemand die hier heel er naar uitkijkt...... ons meisje. Niet omdat het de laatste halte is en ze naar huis wil, maar omdat we daar (als het goed is) een zwembad bij het hotel hebben. Ons waterratje heeft al 3 weken niet kunnenzwemmen en dat is toch net iets teveel van het goede.
Nu eerst lekker en hopelijk lang slapen.

God natt og sove godt.

Kjaerlig Antoinette, Roel en Ylva xxx...