Onze laatste dag .... Dag 2 van de terugreis

Na een onrustige nacht, gasten die laat aankomen en anderen die vroeg weer gaan en niet bepaald stil doen, staan we uiteindelijk om 7.30u op. We wassen ons, kleden ons aan en gaan dan naar beneden voor het ontbijt. We hadden ons voorbereid op een degelijk 'deutch frühstuck', maar het tegendeel bleek waar. Het was een beetje een allegaartje van alles en net niks. Desondanks heeft het ons lekker gesmaakt en zijn we met volle buikjes van tafel gegaan.

Nadat we onze koffers voor de laatste keer hebben ingepakt, spullen verzameld, auto ingeladen, wat 'administratieve' handelingen, checken we om 10.00u uit. Geheel volgens schema verlaten we Flensburg (het is al 24 gr.) en zoeken de A7 richting Hamburg op. De laatste 667km van onze vakantie zijn ingegaan. Normaal gezien zijn we vanavond weer veilig en wel thuis.

Als we een goed uurtje gereden hebben, ons meisje zit helemaal verzonken in het boek van 'Dolfje Weerwolfje' dat we haar bij het vertrek gegeven hebben, moeten we de snelweg verlaten om te tanken. Foutje.....en over het hoofd gezien dat we niet meer zoveel brandstof hadden. We tanken en maken dan maar meteen van de nood een deugd om een bakkie te doen bij de Mc Café. Terwijl we buiten in het zonnetje zitten en ons meisje aan het spelen is in het speeltuintje, komen de herinneringen boven aan onze reis door Australië en Nieuw Zeeland. Toen was de Mc Café onze vaste uitvalsbasis om een bakkie te doen en onze stukjes op de site te plaatsen.

Na een klein half uurtje vervolgen we onze reis. Het schiet goed op en met de warmte in de auto (het is ondertussen al 30gr.) is het ook nog te doen. Vlak voor Hamburg is het gedaan met de pret. Ze zijn daar aan een enorm tunnelproject bezig (vergelijkbaar met de tunnel in Maastricht) en het verkeer hoopt zich op. Al snel staan we in een 'stop und go' file. Gezellig.....zeker als de temperatuur ondertussen al gestegen is naar 34 gr.!.

Hamburg eenmaal voorbij rijdt het weer redelijk tot goed door. Inmiddels zitten we op de A1 richting Bremmen-Ostnabruck. Opeens horen we "UIT......dat was een leuk boek!". "Heb je het boek nu al uit?". "Ja hoor het waren ook maar 225 blz". "Oké".
"Mag ik nu een filmpje kijken?". "Ja hoor, dat mag je".

Ons meisje heeft tussendoor gevraagd of we weer stoppen bij het restaurant waar we op de heenweg ook voor de eerste keer gestopt zijn. "Dat zou ik leuk vinden om het cirkeltje rond te maken. Dan zijn we er op de heenweg gestopt en op de terugweg". Roel zoekt op de kaart op hoever dat nog rijden is en dat blijkt een heel eind te zijn. "We zullen kijken hoe het opschiet want dat is best nog lang rijden". En of het dat is.

Om 14.30u komen we eindelijk, gaar gekookt want het is ondertussen 35gr., bij 'Raststätte Damer Berge' aan. Het was een hele ruk na onze laatste pauze maar we vonden het zelf ook leuk om daar als eerste en (waarschijnlijk) laatste te stoppen.
We gaan naar binnen en drinken en eten een hapje. Daarna nemen we op het gemak nog een bakkie op precies dezelfde plek als waar we op de heenweg ook zaten, enig verschil we hebben er nu niks lekkers bij omdat we net gegeten hebben. Ons meisje doet, om het helemaal compleet te maken, een kleine speech waarin ze ons bedankt voor de fijne vakantie. Ze heeft het heel erg fijn gevonden maar is toch ook wel blij dat we weer bijna thuis zijn. Als we vragen "waarom?", zegt ze: "dan is de kans dat jullie iets overkomt kleiner en als het wel zo is dan zijn er tenminste mensen die dezelfde taal praten als ik". "Ah zo....". Ze is maar wat bang dat ons iets overkomt of dat ze ons kwijtraakt, dat hebben we deze vakantie al een paar keer ervaren.

Om 15.50u stappen we weer terug in de bloedhete auto voor de laatste 277km. Het schiet goed op, ondanks dat we nu in de spits zitten. Gelukkig maar want de temperatuur is inmiddels opgelopen tot 37 gr. en het is bijna (ondanks de airco die loei hard snoeit, om gek van te worden) niet te doen.

Om 18.10u passeren we de grens bij Venlo en zijn we weer op Nederlandse bodem. We maken nog snel een sanitaire stop, want de nood is hoog. Wat is het gek om opeens weer mensen om je heen te horen die je kunt verstaan....en zoveel gele platen.

Als we ter hoogte van Echt komen verlaten we de autosnelweg en draaien linksaf richting de Mc Donalds voor een milkshake. Deze hebben we zo gemist de afgelopen weken. Niet dat ze die niet hadden bij de Mc Donalds (of ergens anders) in Noorwegen maar ze waren onbetaalbaar (95-110NOK).
Genietend van onze milkshake passeren we om 19.00u de Belgische grens in Roosteren en zijn we weer bijna thuis.

Om 19.15u draaien we de Maïsstraat in, we hebben het gered en zijn weer veilig en wel thuis.....yes :-)!. We parkeren de auto en gaan eerst even binnen kijken. Daar worden we 'Welkom Thuis' geheten door de oppasbuurtje Marleen, Paul, Merel en Jelle. Daarna beginnen we met het uitladen van de koffers en andere spullen, ruimen het grootste gedeelte al op, zetten de wasmachine aan, hangen een wasje buiten (kan met dit warme weer), zetten een nieuwe machine aan, Roel doet snel nog even het gras af (heeft hij gemist de afgelopen 4 weken, heeft nl. een 'doe het gras af tik'), draaien nog een wasje, hangen deze ook weer buiten, douchen ons en gaan dan moe onderuit op de bank. Drinken samen nog iets en dan wil ons meisje graag naar bed "ik ben moe en wil graag naar mijn eigen bedje". We brengen haar naar bed, maken ons zelf een theetje en gaan dan nog even op de bank zitten.

Nu we thuis zijn missen we onze Driekes nog meer, hij hoort er gewoon bij. Morgenvroeg gaan we hem halen omdat het daar nu te laat voor is en dan hebben we ook even tijd om bij te kletsen.

Dus nog 1 nachtje slapen en dan is het echt voorbij en is de roedel weer compleet.

Liefs Antoinette, Roel en Ylva xxx...