Happy New Year ....missie geslaagd

Gelukkig Nieuwjaar en de beste wensen voor iedereen die ons lief is.

Vanmorgen werden we gewekt door dochterlief "Gelukkig Nieuwjaar", volgens mij heeft ze vannacht niet bewust meegekregen dat we haar om 00.00u hebben wakker gemaakt. Vol trots zit ze met haar meegebrachte (en goed verstopte) Nieuwjaarsbrief op ons bed en begint voor te lezen. Het is deze keer een hele moderne, maar mooi brief.

Daarna is het tijd om op te staan en onze (voor hier) dagelijkse routine op te pakken want het mag dan wel nieuwjaarsdag zijn, hier gaat alles gewoon door opdelfde manier als gisteren. We wassen ons, kleden ons aan en gaan ontbijten. Daar worden we verwelkomt met een nieuwjaarsdrankje en een uitgebreid nieuwjaars ontbijtbuffet. Als onze buikjes zijn gevuld gaan we terug naar de kamer, poetsen onze tanden en pakken onze spullen om op gamedrive te gaan.

Amir zit al op ons te wachten met de picknick want we blijven vandaag de hele dag weg. Ook hij heeft het oudejaarsavond niet laat gemaakt maar heeft wel doorgehouden want een gezegde bij hun zegt dat wanneer je het oude jaar slapend afsluit, je het hele jaar slaapt. Als we vertrekken vertelt hij ons dat gisterenavond een kudde olifanten bij het slaapvertrek van de gidsen voorbij is gekomen en laat ons zien welke 'schade' ze hebben aangericht.

De eerste 2 uur van onze gamedrive valt er niet veel te beleven, we zien wat impala's, 2 buffels, een paar giraffen, 2 hipo's die uit het water komen (wat wel mooi is om te zien omdat het enorme zware en logge beesten zijn en dan toch zo mooi en elegant uit het water komen, ik heb het zwemmers al minder elegant zien doen) en wat vogels. We merken aan ons zelf dat we het misschien al wat te goed gewend zijn want we worden wat onrustig. "Nou mamma als dit een voorteken is voor vandaag dan gaat het een lange en saaie dag worden". We proberen het zelf wat positiever te zien, maar stiekem denken we er hetzelfde over.

Amir heeft via zijn bakkie continue contact met collega's en onder elkaar houden ze elkaar op de hoogte van wat ze zien. Tegen 10.25u (l.t.) zien we in de verte een groepje jeeps staan, daar moet wat te beleven zijn want dat is meestal zo als er meerdere jeeps staan. We rijden er heen en zien een mannetjes en vrouwtjes leeuw tussen het gras liggen. We aanschouwen dit en schieten een paar plaatjes. Dan vertelt Amir ons dat deze leeuwen op 'honeymoon' zijn en dat ze gaan proberen om kleine leeuwtjes te maken. Als we ons niet schamen voor Ylva dan kunnen we blijven kijken, anders wil hij wel doorrijden. Ylva die niet helemaal verstaat wat hij zegt, vraagt " mamma wat zegt hij". We leggen het haar uit en ze trekt er een vies gezicht bij maar natuurlijk is het ook héél interessant voor een meisje in de pré-puberteit :-). Je kunt tegenwoordig niet vroeg genoeg met seksuele voorlichting beginnen en het is dan makkelijker bij dieren uit te leggen dan dat je zegt "kom maar eens bij pappa en mamma kijken". En bovendien, dit is de natuur. We besluiten dus om te blijven staan en hopen dat we getuige mogen zijn van de daad.
Het schouwspel wat we dan te zien krijgen is geweldig..... de mannetjes leeuw maakt aanstalte maar zij heeft er geen oor naar..... dan komt zij in actie maar heeft hij geen zin..... ze beginnen wat te snuffelen om vervolgens weer "boef" neer te ploffen..... hij komt weer in actie maar zij keert hem de rug toe.... ondertussen zijn we 3 kwartier verder en is er nog steeds niks gebeurt ondanks alle aanmoedigingen van de kant. Amir stelt voor nog 10 min. te wachten en dan misschien toch maar door te rijden want wellicht gaat het vandaag dan toch niet gebeuren en zijn ze nog in de ontdekkingsfase. Een kwartier later is er nog steedse niks gebeurt en heeft ook Roel zoiets van "we rijden door", maar je voelt aan alles dat het moet gaan gebeuren. Ik stel voor nog even te wachten, voor dit soort dingen en het perfecte plaatje moet je nu eenmaal geduld hebben. Zelfs ons meisje vind het spannend en zegt "nee pappa we wachten nog even, we hebben nu zolang gewacht dan wil ik het ook zien", maar niemand kan garanderen dat we het te zien krijgen. En dan opeens komen ze alle bij recht, knuffelen even en nog voordat we met onze ogen geknipperd hebben zitten ze op elkaar, volgt er een brul en is het gebeurt en ploffen ze allebei moe maar voldaan (tenminste dat hoop ik) op de grond neer. "Was dit het?" vraagt Ylva. "Ja, dit was het". "Hebben we hier zolang voor moeten wachten en dan is het in 10 sec. gebeurt ". "Yip". "Ja maar dat vrouwtje bleef toch gewoon recht staan, moet zij niet op de rug gaan liggen?". Tja en dan kan de seksuele voorlichting beginnen.......

Terwijl we verder rijden realiseren we ons dat we zojuist getuigen zijn geweest van iets heel bijzonders. Het heeft dan misschien maar 10 sec. geduurd, het was het wachten wel waard want dit is niet iets wat je nog vaak zult meemaken.
Bovendien blijkt dit 'boemspartijtje' de inleiding van een hele mooie dag te worden en zijn we de eerste 2 uur snel vergeten.

Nadat we een korte sanitaire stop hebben gemaakt (want dat was hoog nodig) zien we een beetje verderop 2 leeuwen in een boom liggen. Prachtig om te zien en we vragen ons af hoe ze erin zijn gekomen. We schieten een paar plaatjes en vervolgen onze weg. We hebben nu de smaak te pakken en willen meer.
We krijgen meer en wel 2 mooie jonge giraffen aan de rand van de weg, we zien een hyena door het gras kruipen, we komen een hele grote mannetjes giraf tegen (onvoorstelbaar hoe groot die kunnen zijn) en vervolgens komen we uit bij een grote kudde olifanten die een modderbadje aan het nemen zijn. En weer zien we iets bijzonders want deze kudde bestaat uit vrouwtjes, mannetjes en jongen en dat is heel bijzonder omdat normaal de mannetjes alleen los van de kudde leven.

Inmiddels heeft Amir via zijn bakkie gehoord dat er cheeta's gesignaleerd zijn en dus stelt hij voor de picknick nog even uit te stellen. We rijden naar de aangegeven plek en zien aan het aantal jeeps dat er inderdaad iets te zien moet zijn. En na even zoeken ontdekken we ze, in de verte zien we eerst 1 en vervolgens nog 2 cheeta's zitten. Eentje heeft al snel genoeg van alle aandacht en kiest het hazepad. De andere 2 trekken zich er niks van aan, sterker nog ze komen nog een beetje onze kant uitgelopen zodat we ze beter kunnen zien en vastleggen. Ons meisje is blij "yes mamma nu hebben we de Big-Five compleet". "Nee schat wat we net gezien hebben is een cheeta en we moeten nog het luipaard".

We rijden door, Amir is druk in de weer geweest met zijn bakkie en stelt opnieuw voor om de picknick nog even uit te stellen. Er zouden n.l. een luipaard en haar jong gesignaleerd zijn. Daar stellen we onze picknick graag voor uit, geen probleem. We haasten ons naar de genoemde plek want zo snel als ze er zitten, zo snel kunnen ze ook weer weg zijn. Als we aankomen rijden zien we een hoop jeeps staan, dat kan erop wijzen dat ze er nog zijn. Het nieuws heeft zich snel verspreid en we moeten dus achteraan sluiten in de rij. Dat is balen, maar gelukkig hebben we een goede lens en zien we mooi hoe de moeder met haar jong in de boom ligt. Opeens komt er beweging in het plaatje en komt de moeder naar beneden gekropen gevolgd door het jong. Amir bedenkt zich niet, draait de jeep en rijdt als een dolle naar de andere kant van de vlakte. Het is nu afwachten of hij de goede keuze heeft gemaakt want de moeder kan zo maar besloten hebben om de andere kant op te lopen. Maar we hebben (wederom) geluk want de moeder komt samen met het jong dat er mooi omheen dartelt bijna recht op onze jeep afgelopen. Wat een mooi en vertederend schouwspel, vooral als de moeder oversteekt tussen de jeeps en het jong niet weet wat het moet doen en bang is om er tussendoor te gaan. Natuurlijk is dit mooi om te zien maar van de andere kant bedenk ik me ook wat voor een stelletje gekken we zijn, doordat wij dit allemaal willen zien en hier met zo velen staan (er stonden misschien wel 40 jeeps) durft en kan het jong zich in zijn eigen omgeving niet vrij bewegen.
Ylva vind het prachtig en is vertedert door het jong "oh hij is zo schattig" en "gerum nu kan hij niet oversteken, zal ik hem gaan helpen?".

Wederom waren we getuigen van iets moois. We hebben niet alleen het 5e lid van de Big-Five gevonden waardoor we deze nu compleet hebben, "nee" we hebben een moeder met haar jong gezien en dus 2 stuks. Het is inmiddels 14.25u (l.t.) en dus de hoogste tijd voor de picknick maar we hebben deze met plezier uitgesteld.

Een half uurtje tot 3 kwartier nemen we ons de tijd om te eten, te genieten van de lekkere taart die we gisteren hebben gekregen en vandaag hebben meegenomen en dan gaan we weer verder, we hebben nu de smaak te pakken maar merken ook dat we ondertussen alweer zoveel waanzinnige dingen hebben gezien en indrukken opgedaan dat we vol zitten en vermoeid raken. We rijden over de mooie vlaktes, zien kuddes zebra's, gnoes en impala's. Hier en daar een verdwaalde poemba, nog een enkele giraf en in de verte nog een mannetjes olifant.

Om 17.15u (l.t.) zijn we terug bij onze lodge. We zijn moe maar ontzettend voldaan want we hebben een super mooie dag gehad waarop we dingen hebben gezien en meegemaakt die sommigen nooit zullen zien of meemaken. We nemen afscheid van Amir en spreken af dat we ons morgenvroeg tegen 8.15u (l.t.) weer zullen zien.

In de lodge drinken we ons een bakkie want dat hebben we de hele dag nog niet gehad en daar hebben we zin in. Ons meisje is zich snel de bikini gaan aantrekken en wil nog even zwemmen nu het nog kan, maar eenmaal in het water is dit toch wel heel erg koud.
We gaan naar de kamer, douchen ons en maken ons klaar voor het diner. Om 19.30u (l.t.) gaan we naar het restaurant en worden alweer, omdat het nieuwjaarsdag is, verwend met kadootjes. Vandaag is het geen buffet maar 'al la karte' en het is heerlijk en veel te veel.

Rond 21.00u (l.t.) nadat het 'kitchen-choir' heeft opgetreden, gaan we terug naar onze kamer en brengen ons meisje naar bed. Wij drinken nog een theetje en gaan dan ook slapen, we zijn moe van deze lange, mooie en bijzondere dag.
Wat Roel en Ylva dan nog niet weten is dat het een korte nacht zal worden.

We zijn 2018 goed begonnen met 'unforgateble memories', laten we hopen dat dit een voorteken is voor de rest van het jaar.

Welterusten en liefs de Maïskolfjes xxx...