An other lazy day at the pool

Vanmorgen worden we niet gewekt door de wekker (die we trouwens ook niet gezet hadden) maar door ons meisje die ligt te vraatselen en te krabben in bed. "Ich wear gek van de jeuk, die mugge höbbe mich euveral gestoke....". "Auch goeie mörge".
En dus is van uitslapen weer niks gekomen.

Op ons gemakje staan we op, wassen ons en kleden ons aan. We besluiten om meteen onze zwemkleren aan te doen zodat we straks na het ontbijt (nou ja meteen, we moeten eerst nog onze tanden komen poetsen en onze 'bestelling' bij 'Ikea Zanzibar' ophalen) richting het zwembad kunnen. Het weer is helaas weer niet super en de zon schijnt achter de wolken, maar dat mag de pret niet drukken zullen we maar zeggen hoewel ik er wel een beetje van baal. Ik had gedacht en gehoopt hier 8 dagen goed weer en zon te hebben (want die hebben we thuis ook nauwelijks gezien het afgelopen jaar) en bij aankomst beloofde het veel goeds. Helaas heeft de zon iets eerder vakantie genomen maar is het gelukkig wel dusdanig warm dat we lekker in onze zomerse kleren en bikini kunnen rondlopen en dat is toch ook wel heel erg fijn.

Bij het ontbijt worden we, zoals elke ochtend, vriendelijk welkom geheten en nadat we een plaatsje hebben gezocht uitgenodigd voor het ontbijtbuffet. Ik vind het hier (lees: in Tanzania en Zanzibar) zo mooi om te zien dat de mensen die er werken stuk voor stuk aardig en vriendelijk zijn terwijl je weet dat de meesten van hen 'geen nagel hebben om aan hun kont te kretsen'. Van 's morgensvroeg tot 's avonds laat zijn ze hard aan het werk, doen ze echt alles voor de gasten want je mag hier niks zelf doen en ze blijven vriendelijk en correct. Hier zouden velen van bij ons nog iets van kunnen leren.

Met onze buikjes gevuld gaan we terug naar onze kamer, poetsen onze tanden, smeren ons in en nemen natuurlijk onze goed gevulde portemonnaie mee richting het zwembad. Hier is het ondanks dat we toch niet zo heel laat zijn, het is pas 10.10u (l.t.), al heel erg druk en we weten nog juist 3 ligbedjes te charteren. Ons meisje regelt de handdoeken, we installeren ons en we zijn vertrokken voor een luie dag.

Tegen 10.30u (l.t.) besluiten we om met z'n 3-en richting 'Ikea Zanzibar' te lopen. Als ze ons zien aankomen, komen ze al op ons af, ze hadden ons dus verwacht. "Ah....there you are.... you come to look in my shop today....... you promise.....". Roel houdt niet van al die poespas..... Normaal doen is al gek genoeg doen zegt hij......maar hij gaat toch mee omdat hij dat veiliger vindt...
Als eerste gaan we naar het kraampje waar we de Massai-poppen hebben gezien en gereserveerd. "Het zal mij benieuwen of hij ze nog heeft, maar ik geloof er niks van.....". "Ben nou eens niet zo negatief pappa, natuurlijk heeft die mijnheer ze nog". Bij het kraampje aangekomen herkent de verkoper ons meteen en tovert hij de poppen van onder zijn kraam te voorschijn. "Ziet u nu wel pappa....". "Ja, eerlijk is eerlijk ik had het niet verwacht....".
Terwijl de verkoper onze poppen goed inpakt, hebben zich een tiental andere verkopers rondom zijn kraam verzamelt. Ze willen allemaal dat we dadelijk ook nog even bij hun komen kijken. Ik geef aan dat we geen geld meer hebben, maar dat mag de pret niet drukken voor de verkopers. Met onze poppen stevig onder de arm kijken we nog even bij de andere kramen, achter me hoor ik steeds "wat enne kraom....". We kopen nog een paar magneetjes, wat kruiden en Ylva en ik laten ons oog nog vallen op een korte broek met "Hakuna Matata" (onze nieuwe lijfspreuk) erop. "En nu is het goed geweest, we hebben genoeg...."Roel heeft gesproken. We nemen afscheid van de mannen en lopen terug naar ons resort.

Het is inmiddels al 11.25u (l.t.) en dus tijd voor een bakkie met een koekie. Deze laatste hebben we ons van het ontbijt meegebracht omdat ze dit hier niet kennen bij de koffie. Het bakkie smaakt goed en we gaan de Tanzaniaanse koffie missen (vooral Roel), misschien kijken we op de luchthaven of we een paar kilo bonen kunnen scoren en anders moeten we daarnaar op jacht in Ned./België.

Tijd voor een duik in het zwembad en daarna een tukkie. Tenminste Roel en ik want ons meisje speelt met haar vriendinnetje alsof haar leven ervan af hangt. Liegh vertrekt n.l. eind van de middag terug naar Nederland en dus moet nu alle tijd die er nog is, benut worden. Het is tegen 14.00u (l.t) als het tijd is om afscheid te nemen, er wordt geknuffeld en nog snel worden er telefoonnummers uitgewisseld. Liegh gaat naar de haven, zij gaan met de veerpont naar Dar Es Saalem. En wij, wij gaan naar het 'Jahazi-Restaurant' voor de lunch. Grote honger hebben we niet dus we nemen wat kleins.

Na de lunch brengen we de rest van de middag door aan het zwembad. Ylva doet een 'powernapje', Roel doet hetzelfde en ik probeer een inhaalslag te doen met mijn verslagen. Als Ylva uitgeslapen is gaan we samen nog een strandwandeling maken om schelpen te zoeken. Helaas vinden we niet zo'n mooie en grote als 2 dagen geleden, maar we hebben toch weer enkele in de pokket. Onderweg krijgen we gezelschap van een Massai-er die met ons meeloopt. Ylva vind het niks en eng maar het is een heel aardige jongen die werkt in een resort en vandaag een dagje vrij heeft. Hij helpt ons mee in onze zoektocht naar mooie schelpen.

Als we terugkeren bij Roel begint het zachtjes te regenen en dus wordt het tijd om terug te gaan naar onze kamer. We kunnen ons dan op ons gemak douchen, al wat spullen klaarleggen voor morgen en Ylva wil nog even bellen met bomma en bompa want die heeft ze toch wel gemist. Net als onze Kane, die hebben we toch ook wel gemist, vanavond gaan we proberen even met hem en natuurlijk Jetje en Leon te skypen.

We zijn al zo fanatiek bezig met alles opruimen en bijelkaar leggen dat we niet in de gaten hebben dat het al 19.50u (l.t.) is en dus de hoogste tijd om gaan te eten. Het thema van vanavond is 'Ocean night' en dus zijn er veel gerechten uit de zee. Maar gelukkig hebben ze ook gewoon pasta en natuurlijk weer een goed en uitgebreid toetjesbuffet en dus komen we niet om van de honger.

Zoals elke avond staat ook vanavond weer de 'huis'schilder met mooie portretten uitgestalt bij het restaurant. Onder het langslopen valt Roel het oog op een schilderij dat hij wel héél mooi vind en eigenlijk graag wil hebben. "Als je het mooi vind, dan koop je het toch, maar hadden we al niet genoeg zooi?". "Jaaaa..... klopt maar deze is wel heel mooi. En dus kopen we uiteindelijk van onze laatste TZN het schilderij. Nu alleen nog kijken waar we het gaan hangen.

Omdat we nog even willen skypen met Leon, Jetje en Driekus lopen we naar de lounge. Daar doen we een aantal pogingen maar tevergeefs, het internet is niet sterk genoeg. "Oh.....jammer ik had zo graag Kane even gezien". "Nou ja, dan ga ik maar naar bed want ik ben moe". En terwijl Roel ons meisje naar bed brengt, typ ik nog wat aan mijn verslagen en app ik met het thuisfront over het zwemmen want dat is inmiddels weer begonnen. Dit laatste had ik misschien beter niet gedaan want ik hoor van verschillende kanten dingen waar ik niet vrolijk can wordt. "Loslaten en nog even genieten van de vakantie".

Het is al na middernacht als Roel en ik ook ons bed opzoeken. We beginnen aan de laatste nacht op Zanzibar. Elk met onze eigen gedachten vallen we in slaap.

Welterusten en liefs de Maïskolfjes xxx...