Time to relax in Zanzibar

Na de lange en turbulente dag van gisteren hebben we alle 3 als een roos geslapen. De wekker hebben we niet gezet wat er in resulteert dat we pas tegen 8.25u (l.t.) wakker worden. We hadden het dus nodig. Omdat het ontbijt tot 10.00u (l.t.) duurt en we ook een afspraak met de reisleider van Leopard om 10.00u (l.t.) hebben, komen we ons toch een beetje aan het haasten.

Het ontbijtbuffet is zeer uitgebreid en heeft (godzijdank) gelukkig nu ook bruinbrood, vleesbeleg en kaas in de aanbieding. Want na 9 dagen licht- tot witbrood met jam, chocopasta, scrambled eggs of pan-cakes, ben ik er wel klaar mee. En ja ze hadden natuurlijk ook bacon, bruine bonen, hot patatoes of worstjes maar daar moet ik 's morgens al helemaal niet aan denken. Dus daarom is dit enigszins normaal (belgisch) ontbijt meer dan welkom. We laten het ons smaken en genieten van de enthourasche.

Om 10.00u (l.t.) begeven we ons naar de lobby waar Zaidi onze reisleider al op ons zit te wachten. Hij is in een opperbeste stemming en vraagt of alles naar wens is. Indien nee, dan gaat hij dit voor ons regelen maar dat is niet nodig. Hij vertelt ons iets over Zanzibar en de omgeving waar we zitten en natuurlijk probeert hij ons ook enkele excursies aan de broek te smeren. We luisteren zijn verhaal aan en spreken af dat we nog over de excursies nadenken. We willen nog wel wat gaan bekijken maar eerst even rustig aan, we hebben net een 9-daagse safari achter de rug. Zaidi zegt het te begrijpen en we mogen hem dag en nacht bellen als we besloten hebben wat we willen gaan doen; we mogen hem zelfs ook bellen als we niet kunnen slapen 's nachts, dat noem ik nog eens service.

Na de 'informatie bijeenkomst' gaan we naar onze kamer. Ons meisje weet niet hoe snel ze haar bikini moet aankrijgen, ze zat al de hele tijd op hete kolen. Nadat ze is ingesmeerd vertrekt ze richting het zwembad met Roel niet lang daarna in haar kielzog. En terwijl die 2 al aan het zwemmen zijn, tut ik nog een beetje op onze kamer en lees de excursie mogelijkheden eens door.
Als ik bij het zwembad aankomen zie ik dat ons regelnichtje (van wie zou ze het hebben) alles al heeft geregeld. "Mamma ik heb 3 stoelen gereserveerd en ook de handdoeken. Ik moest wel mijn naam opgeven en dus heb ik dat maar gedaan. Tja want het lag al bijna vol en anders hadden we geen plaats meer. Nu kunt u lekker gaan liggen en relaxen". Goed gedaan meisje, heel goed gedaan.

Er zijn helaas heel weinig kinderen op dit moment in het zwembad en ook het nieuw gemaakte vriendinnetje is er (nog) niet en dus houden wij ons met ons meisje bezig. Dan opeens ontdekt ze dat bij de handdoeken uitgave een luchtbed staat. " zou ik daarmee mogen spelen?". "Weet ik niet, dat moet je gaan vragen". "Ja maar dat moet in het Engels en dat durf ik niet". "Dan zul je het niet weten....". Maar het luchtbed lonkt en dus trekt ze de stoute schoenen aan en gaat het vragen. Met een glimlach van oor tot oor komt ze terug, "het is gelukt en ik mag ermee spelen". " Goed gedaan meid". De rest van de dag hebben we geen kind meer aan haar en vermaakt ze zich (en wij ook) met het luchtbed.

Tegen 13.30u (l.t.) beginnen we toch wel trek te krijgen en begeven we ons naar het restaurant om te lunchen. De lunch is à la carte en zo uitgebreid dat we niet weten wat te kiezen. Gelukkig blijven we een aantal dagen en kunnen we elke dag iets anders uitproberen. Het smaakt goed en met onze buikjes rond begeven we ons weer naar onze stoeltjes (ons meisje ligt allang weer uitgebreid in het water) om uit te buiken.

Tot 16.30u (l.t.) houden we ons bezig met liggen, zwemmen, liggen, slapen, zwemmen, liggen, verslagen bijwerken, lezen, zwemmen, liggen. Dan is het tijd voor de 'coffee & tea party' en dus begeven we ons naar het terrasje om een bakkie te doen. Een bakkie met uitzicht op zee, wat kan een mens zich nog meer wensen. De zee is ondertussen 'gestegen' (er is hier eb en vloed) en komt nu bijna tot aan het (privé)strand van ons hotel. Om vervolgens weer verder te gaan met liggen, nog meer liggen, zwemmen, typen aan de achterstallige verslagen en weer liggen.

Het is 1815u (l.t.) als het al een beetje schemerig begint te worden en dus de hoogste tijd om ons meisje uit het water te vissen. We gaan naar onze kamer waar we ons douchen en klaarmaken voor het diner.
Opeens een gil uit de badkamer "oh nee hè....." "Wat is er aan de hand?". "Ik ben helemaal verbrand op mijn rug en nu gebeurt dadelijk hetzelfde als toen met mijn gezicht (daar heeft ze echt een licht 'verbrandtrauma). "Rustig geen stress, we wrijven het dadelijk allemaal heel goed in en dan kumt het good".

Van 19.30u (l.t.) kunnen we weer terecht in het restaurant voor het diner. Het is ook deze keer buffetvorm met als thema 'Benelux' (denk ik) want er zijn frieten, mayonaise, spare-ribs (niet te eten), worstje die op frikandellen moeten lijken etc. Maar gelukkig is er ook een uitgebreid saladebuffet en een nog uitgebreider toetjesbuffet. De keuze is reuze bij de toetjes en ik weet niet welke te kiezen.

Om 21.00u (l.t.) als we nog lekker zitten te genieten van een bakkie en de live-muziek, worden we door het animatie team opgetrommeld om naar het strand te gaan. Daar gaat n.l. een acrobatenschow plaats vinden. We zoeken ons een plaatsje in de klaar gezette stoeltjes en zijn benieuwd wat er gaat komen. Onze ervaring leert ons dat het vaak met veel meer bombarie wordt gebracht dan dat het voorstelt. Maar deze keer is er niets gelogen. We krijgen een klein uur lang een wervelende show te zien van 6 mannen die meer dan controle hebben over hun lichaam en die pakjes dragen waarvan veel vrouwen zouden willen dat hun man dat had. Ik heb er in elk geval voor Roel meteen eentje besteld :-).

Na de show is het de hoogste tijd om te gaan slapen. We brengen ons meisje naar bed en drinken zelf nog een kopje thee in de lounge. Daarna gaan ook wij slapen. Het was een mooie relaxte 1ste dag op Zanzibar.

Welterusten en liefs de Maïskolfjes xxx...